«Μαθηματικά: ο φόβος και ο τρόμος των μαθημάτων» 9+1 tips για να τον ξεπεράσεις
Μαρία Σταυρούλια
Αρκετά παιδιά τρομάζουν και μόνο στο άκουσμα του μαθήματος των μαθηματικών, κυρίως εκείνα που αντιμετωπίζουν κάποια διαταραχή στην εκμάθησή τους. Το φαινόμενο αυτό ονομάζεται μαθηματικοφοβία και οι έρευνες δείχνουν πως το 20% περίπου των μαθητών φοβάται τα μαθηματικά, το 18%δεν έχει την ικανότητα οργάνωσης σκέψης κατά τη διάρκεια της μαθηματικής διαδικασίας και το 7 % τα αποφεύγει τελείως. Από την άλλη, το 80% περίπου των μαθητών πιστεύει πως τα μαθηματικά είναι ένα πολύ ενδιαφέρον μάθημα.
Οι αιτίες που προκαλούν αυτό τον φόβο δεν είναι παθολογικές αλλά βασίζονται, κυρίως, σε ψυχολογικούς παράγοντες όπως είναι το άγχος εύρεσης του αποτελέσματος, η παλαιότερη κακή εμπειρία με το μάθημα, η ανεπαρκής διδασκαλία του, ο αυταρχισμός των δασκάλων, η δυσκολία απομνημόνευσης αριθμών-μαθηματικών εννοιών, οι κοινωνικές προκαταλήψεις απέναντι στα μαθηματικά κ.ά.
Προτείνονται, λοιπόν, εύκολα και χρήσιμα tipsγια να ξεπεράσει ο κάθε μαθητής τον μαθηματικοφόβο του:
- Ξεκινάμε με απλή ανάγνωση των εννοιών μια-μια και προχωράμε σε απλές και μικρές εφαρμογές τους. Με αυτόν τον τρόπο, ο μαθητής δεν αναγκάζεται να απομνημονεύει πλήθος άγνωστων εννοιών και από τη θεωρία προχωρά στην πράξη ώστε να αντιληφθεί καλύτερα αυτό που μόλις διάβασε. (Επαναλαμβάνουμε όσες φορές χρειαστεί).
- Αποδεχόμαστε το λάθος και δίνουμε την ευκαιρία της αυτοδιόρθωσης ώστε ο μαθητής να εντοπίσει μόνος του –με δική μας καθοδήγηση αν κρίνεται αναγκαίο- που έχει κάνει λάθος και να κατανοήσει τον λόγο που τον οδήγησε σε αυτό.
- Επιβραβεύουμε κάθε προσπάθεια του μαθητή είτε φέρει θετικό είτε αρνητικό αποτέλεσμα και τον ενθαρρύνουμε να συνεχίσει να προσπαθεί για να κατακτήσει ακόμα περισσότερες γνώσεις.
- Τονώνουμε την αυτοπεποίθηση του όταν αντιλαμβανόμαστε πως έχει κατανοήσει μια έννοια, δίνοντας του εύκολες ασκήσεις ώστε να νιώσει ακόμα πιο σίγουρος.
- Παραχωρούμε τον απαραίτητο χρόνο που χρειάζεται ο κάθε μαθητής για να τελειώσει τις ασκήσεις του, επιδεικνύοντας υπομονή και δεν χρησιμοποιούμε κανένα είδος πίεσης. Φυσικά, ο χρόνος είναι ανάλογος της εμπειρίας του και της ηλικίας του οπότε σε ένα μαθητή δημοτικού δίνουμε περισσότερο χρόνο απ’ όσο σε ένα μαθητή λυκείου σεβόμενοι τις δυσκολίες του.
- Ενθαρρύνουμε τους μαθητές να εξηγούν με διαφορετικά λόγια ένα μαθηματικό πρόβλημα ή μια άσκηση και ζητούμε διαφορετικούς τρόπους επίλυσης ώστε να ελέγξουμε τον τρόπο σκέψης τους και να γνωρίσουμε κι εμείς οι εκπαιδευτικοί τον δικό τους κόσμο.
- Χρησιμοποιούμε μαθηματικές εφαρμογές και παιχνίδια για να μεταμορφώσουμε το μάθημα μας και να προσελκύσουμε το ενδιαφέρον των μαθητών.
- Προσαρμόζουμε το εκπαιδευτικό υλικό στις ανάγκες του κάθε μαθητή όταν κρίνουμε πως χρειάζεται απλοποίηση.
- Οπτικοποιούμε το αφηρημένο των μαθηματικών εννοιών σε συγκεκριμένο μέσω διαδραστικών εργασιών ώστε ο μαθητής να ξεπεράσει τη δυσκολία που νιώθει όταν ακούει για αφηρημένα σύμβολα ή πράξεις.
- Εργαζόμαστε ομαδικά σε ασκήσεις και προβλήματα ώστε το παιδί να μοιραστεί τις γνώσεις του με τους συμμαθητές του και τον δάσκαλο. Σε συνδυασμό με την τόνωση της αυτοπεποίθησης αυτό θα βοηθήσει το μαθητή να αγαπήσει το μάθημα και να ξεπεράσει ουσιαστικά τον φόβο του.
Συνοψίζοντας, αξίζει να τονίσουμε πως ο φόβος που νιώθουν οι μαθητές απέναντι στα μαθηματικά ξεκινά, τις περισσότερες φορές, μέσα από το σχολικό περιβάλλον εξαιτίας είτε λανθασμένων τρόπων διδασκαλίας του μαθήματος είτε λανθασμένης αντιμετώπισής του από τους ίδιους τους εκπαιδευτικούς.
Αν δεν αγαπήσουμε, λοιπόν, εμείς οι ίδιοι οι εκπαιδευτικοί τα μαθηματικά, δε θα μπορέσουν ούτε οι μαθητές μας να τα αγαπήσουν και να τα αγκαλιάσουν.
«Ο φόβος γεννά φόβο»
Πηγές: