ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΤΗΤΑ

Τι να πω για τα κορίτσια αυτά...Τι να περιγράψω από τα συναισθήματα που μου έχουν γεννηθεί για την ομάδα αυτή ,τον τόσο λίγο καιρό που τη γνωρίζω...Δεν ξέρω αν το έχω αναφέρει ξανά, αλλά αυτό που με γεμίζει και με κάνει να αγγίζω την πληρότητα σαν ύπαρξη, σαν άνθρωπος, είναι το γεγονός ότι μέσα από τις συνεντεύξεις έρχομαι σε επαφή με πλευρές των ανθρώπων που με μαθαίνουν κάθε φορά και κάτι. Ο τρόπος σκέψης, η λειτουργία τους στην κοινωνία, βάζουν ένα-ένα τα λιθαράκια να ολοκληρώνονται σαν άνθρωπος. Και αυτός είναι ο λόγος που δημοσιεύονται...γιατί μόνο καλύτερος βγαίνεις μέσα από τα λόγια τους.

Για τη Νίκη και την Ντίμη, θα πω ότι με γέμισαν ενθουσιασμό, χαρά και ελπίδα. Η μία συμπληρώνει την άλλη και το αποτέλεσμα είναι εντυπωσιακό. Γλυκείς και όμορφοι άνθρωποι! Σας ευχαριστώ που αφήσατε να μπούμε στον "Κόσμο του Πάρη" και εμένα και όλους όσους σας παρακολουθούν!!

Πως γεννήθηκε η ιδέα της δημιουργίας αυτής της υπέροχης ομάδας; 

Νίκη: Η ιδέα, κυριολεκτικά, γεννήθηκε στο προαύλιο ενός ειδικού σχολείου, όταν είχαμε πάει με τον Πάρη να το επισκεφτούμε την πρώτη φορά. Ήταν αρχές Ιουνίου, μετά από μια δύσκολη χρονιά, στην 1 η Γυμνάσιου, όπου τον είχα πάει σε τυπικό σχολείο, στην ουσία ζητώντας" χάρη" από τον διευθυντή. Ήταν οι χρονιές Covid και δεν ήθελα ο Πάρης ξαφνικά από ένα γνώριμο περιβάλλον, με τους φίλους που είχε κάνει στο δημοτικό και κυρίως μετά από καραντίνα, να βρεθεί σε ένα εντελώς άγνωστο χώρο με παιδιά που δεν γνώριζε. 
Έτσι με τον μπαμπά του, θεωρήσαμε ότι η σωστή επιλογή θα ήταν να συνεχίσουμε στο τυπικό σχολείο με παράλληλη στήριξη και ταυτόχρονα, να ελέγχαμε τις επιλογές που υπήρχαν. Στην διαδικασία να εξετάσουμε τις εναλλακτικές επιλογές μας πήγαμε σε αρκετές δομές και σχολεία.
Σε μια από αυτές τις επισκέψεις, λοιπόν, όπου είχαμε κλείσει ραντεβού να μας γνωρίσουν και να δούμε και εμείς τον χώρο, είδα στο πρόσωπο του Πάρη, μετά από πολύ καιρό, ένα χαμόγελο που φώτισε το πρόσωπο του. Εκείνη την στιγμή ένιωσα ότι βρήκε πού ανήκει και σκέφτηκα ότι θα ήταν πολύ ωραίο να μπορούσα να βοηθήσω γονείς σε αντίστοιχη θέση, να εξοικονομήσουν χρόνο, κόπο και ίσως να μετρίαζα τον πόνο τους, αν ένιωθαν ότι δεν είναι μόνοι σε όλη αυτή την διαδικασία.
Φεύγοντας από εκεί, επικοινώνησα με την φίλη και πλέον συνεργάτιδά μου, Ντίμη Μαύρου, στην οποία εξέφρασα την ιδέα και εκείνη χωρίς να διστάσει είπε «Πάμε να το κάνουμε»! Πρότεινε ,μάλιστα, αυτό που θα δημιουργήσουμε να έχει το όνομα του Πάρη και έτσι άρχισε να παίρνει την πρώτη του μορφή "Ο κόσμος του Πάρη".

Ποιες από τις δράσεις σας ξεχωρίζεται ; 

Νίκη: Δύσκολη ερώτηση γιατί η κάθε δράση αποτελεί για εμάς μια μικρή επίτευξη του στόχου και του σκοπού μας, είναι ξεχωριστή και μας έχει προσφέρει κάτι. Επίσης, είναι όλες πολύ πρωτόγνωρες για εμάς, αποτελώντας στιγμές δημιουργίας..
Εάν μπορούσαμε να ξεχωρίσουμε κάποια δράση, θα ήταν όταν φτιάξαμε Χριστουγεννιάτικες κατασκευές με τα παιδιά με αναπηρίες, Είναι η πιο ξεχωριστή για εμάς, μέχρι στιγμής, κυρίως γιατί πρωταγωνιστές αυτής της δράσης ήταν τα παιδιά και αυτά την εξέλιξαν σε μαγική δράση. 
Η χαρά των παιδιών ήταν τόσο μεταδοτική, που μας παρέσυραν όλους και ταυτόχρονα γιατί στα μάτια τους βλέπαμε αυτή την ικανοποίηση ότι πρόσφεραν και δημιουργούσαν κάτι όμορφο ενώ εμείς απλά απολαύσαμε το γεγονός ότι αποτελούσαμε μέρος αυτής της δράσης.
Θα θέλαμε να αναφέρουμε στο σημείο αυτό ότι από την πρώτη στιγμή που ενημερώσαμε για τις δράσεις μας που ακόμα δεν είχαν υλοποιηθεί και ήταν σε πρώιμο στάδιο, είχαμε τη στήριξη του Δήμου Βάρης Βούλας Βουλιαγμένης και στο πλευρό μας τον Δήμαρχο κύριο Γρηγόρη Κωνσταντέλλο, όπως και τον σύλλογο των φίλων του ΠΙΚΠΑ, το σωματείο αγωγής και φροντίδας «ΝΕΟΙ ΟΡΙΖΟΝΤΕΣ», αλλά και πολλούς ανθρώπους που με την συμβολή τους μας βοήθησαν και μας στήριξαν και τους θεωρούμε συνοδοιπόρους.

Τι σας έχει προσφέρει σε επίπεδο γνώσεως η προσφορά σας αυτή; 

Νίκη: Καθώς ο Πάρης είναι ένα παιδί με αναπηρία, ένα αγόρι με νοητική στέρηση, ομολογώ πως η κάθε δράση προσφέρει σε μένα ότι και στους υπόλοιπους γονείς. Ενημέρωση!
Παρόλο που ο Πάρης είναι πλέον 16 χρονών πάντα υπάρχουν νέα πράγματα να μάθει κανείς από τους ειδικούς, αλλά και από τις βιωματικές ομιλίες γονιών σε παρόμοιες καταστάσεις. 
Αυτό θα πω ότι είναι το μεγαλύτερο μάθημα από τις δράσεις, ότι όλοι οι γονείς έχουν μια ιστορία να πουν και η δύναμη που ο καθένας έχει επιδείξει, είναι για μένα πηγή έμπνευσης.

Ντίμη: Στην περίπτωση μου που έχω δύο τυπικά παιδιά, μου έχει προσφέρει τη δυνατότητα να προσεγγίσω, έστω και σε θεωρητικό επίπεδο, τις δυσκολίες ή τα θέματα που αντιμετωπίζει μια οικογένεια, ταυτόχρονα όμως, να αντιλαμβάνομαι ότι, εάν θέσεις σε σωστή βάση, συνεργασία και αποδοχή τα δεδομένα, μπορείς να επιτύχεις απρόσμενα υπέροχα αποτελέσματα και όμορφες στιγμές, επιβεβαιώνοντας μου ότι σε όλους τους τομείς της ζωής, ανεξάρτητα από το θέμα ή πρόβλημα που υπάρχει σε μια οικογένεια ή σε ένα κοινωνικό σύνολο γενικότερα, εάν αρχικά το αποδεχθείς και παλέψεις, αγωνιστείς με θετική ενέργεια και διάθεση και πάντα σε συνεργασία με τους υπόλοιπους ανθρώπους, τότε το αποτέλεσμα θα είναι το ιδανικότερο θετικό. Αυτό προσπαθώ, στο πλαίσιο του εφικτού, να αποτελεί και τον τρόπο που σκέφτομαι και λειτουργώ γενικότερα στη ζωή.

Ποιος είναι ο μεγαλύτερος στόχος σας μέσα από αυτή την ομάδα; 

Νίκη: Δεν ξέρω αν υπάρχει απάντηση σε αυτή την ερώτηση. Αλλιώς ξεκινήσαμε αλλού καταλήξαμε και νομίζω πλέον έχει πάρει σάρκα και οστά Ο κόσμος του Πάρη και μας καθοδηγεί εκείνο. Παρόλο αυτά, ο νούμερο ένας στόχος μας είναι να στηρίζουμε όσους φροντίζουν άτομα με αναπηρίες και να τους βοηθάμε, αν αυτό είναι εφικτό , να νιώθουν λιγότερο μόνοι. Δεύτερος στόχος μας είναι …. τα πάντα. Όπου μας οδηγήσει.

Ντίμη: Άλλωστε μιλάμε για τη Νίκη χαχα, είναι η απύθμενη πηγή έμπνευσης στον "ΚΟΣΜΟ ΤΟΥ ΠΑΡΗ". Υπάρχουν στιγμές που βρισκόμαστε σε κάποια συνάντηση ή δράση, σε απλή επικοινωνία με άλλους ανθρώπους, που ξαφνικά ακούει κάποια πληροφορία και τότε τα ματάκια της αστράφτουν με τόση ζωντάνια και τόσο παιχνιδίαρικα, που γνωρίζω ότι εκείνη την στιγμή μέσα στο μυαλό της έχει ξεκινήσει η διαδικασία του brainstorming, ένας χείμαρρος σκέψεων και ιδεών, κάτι που μου αρέσει πάρα πολύ όταν συμβαίνει, γιατί όλες τις οι ιδέες είναι πραγματικά καταπληκτικές, υπέροχες και η ίδια η Νίκη αποτελεί την κινητήριο δύναμη του ΚΟΣΜΟΥ ΤΟΥ ΠΑΡΗ. Αλλά πάντα της λέω, χωρίς καν να την αφήσω να μου αναλύσει τις ατελείωτες, χιλιάδες σκέψεις της: «Νίκη ένα βήμα την φορά … θα γίνουν όλα … με μια σειρά και αφού εξετάσουμε τις εναλλακτικές μας», έτσι όπως καταλαβαίνετε, η Νίκη αποτελεί την έμπνευση και εγώ τον κόφτη της εταιρείας μας (χαχα), ο κάθε ένας με τον ρόλο του, για να διατηρηθεί η ισορροπία.

Ποιες είναι οι επόμενες δράσεις σας;.

Νίκη: Έχουμε πολλές ιδέες στο μυαλό μας και όσο κάνουμε νέες γνωριμίες δημιουργούνται ακόμα περισσότερες, αλλά δεν θα τις μαρτυρήσουμε όλες τώρα. Όμως θα σας ενημερώσουμε ότι είναι προγραμματισμένα. 

Ντίμη: Το πιο άμεσο είναι στις 12 Απριλίου 2024, στο Πολιτιστικό Κέντρο Βούλας «ΙΩΝΙΑ», «ΖΗΣΕ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΟΥ ΑΥΤΙΣΜΟΥ», μια ημερίδα που σε συνεργασία με το VR Planet και το Δύναμαι Άκουσε με Δάσκαλε, θα πραγματοποιηθούν ομιλίες από επιστήμονες και βιωματικές και εικονική περιήγηση στον κόσμο του αυτισμού. Μια εμπειρία που αυξάνει την κατανόηση και ενισχύει την ενσυναίσθηση.

Νίκη: Επίσης θα πραγματοποιηθούν κάποια σεμινάρια στο ίδιο πλαίσιο όπως το « Αναπηρίες & Σχέσεις» που έλαβε χώρα πρόσφατα, καθώς και ομάδα γονέων με ψυχολόγο, σεμινάριο Σεξουαλικής Διαπαιδαγώγησης, η συνέχεια του σεμιναρίου Πρώτων Βοηθειών που αφορά πως να αντιμετωπίσεις κάποιο τραύμα.

Ντίμη: Πιθανόν να επαναλάβουμε και τις ομιλίες μας και σε άλλους δήμους και δραστηριότητες για τα παιδιά με αναπηρίες. Η λίστα είναι ατελείωτη και όλα μπορείτε να τα βρείτε μέσα από το site μας www.okosmostoupari.gr και τα προηγούμενα είναι αναρτημένα στα video.

Θα θέλατε να μοιραστείτε τις σκέψεις σας ως προς την αντιμετώπιση της προσφοράς πληροφοριών και γνώσης από το κοινό που δεν έχει σχέση με την ειδική αγωγή;

Νίκη: Τι να πρωτοπώ. Σε γενικές γραμμές όλοι έχουν κάτι καλό και ενθαρρυντικό να πούνε για τις δράσεις μας και τις προσπάθειες μας. Στους περισσοτέρους αρέσει που σαν "Κόσμος του Πάρη" προσπαθούμε να παρουσιάζουμε και να εστιάζουμε μόνο στα θετικά. Δηλαδή στις επιτυχίες των ατόμων με αναπηρίες, στις ικανότητες τους και στην αθωότητα που έχουν. Γιατί όσοι δεν έχουν σχέση με την ειδική αγωγή ή δεν έχουν να φροντίσουν κάποιον δικό τους με αναπηρία, θεωρώ έχουν στο μυαλό τους κάτι πολύ διαφορετικό από εκείνους που έχουν και κάτι πολύ μίζερο. Οπότε όταν βλέπουν αυτή την χαρούμενη και θετική πλευρά τους είναι πιο οικείο; Πιο ευχάριστο; Πιο εύκολο; Όποιος και αν είναι ο λόγος πάντως τους αρέσει. 
Βέβαια δεν είναι πολλοί εκείνοι που έρχονται στις δράσεις και στις ομιλίες για να ενημερωθούν. Η γνώμη μου όμως είναι ότι θα ήταν πολύ ωραίο να συμμετείχαν και να άκουγαν, κυρίως τις βιωματικές ομιλίες, γιατί τότε σιγά-σιγά, κάτι που ίσως τους φοβίζει ή τους είναι απλά άγνωστο, να γινόταν λιγότερο ξένο και ίσως η αποδοχή να είχε μεγαλύτερη απήχηση ή και το αντίθετο. 
Τι εννοώ; Ίσως και οι γονείς ατόμων με αναπηρίες χαμήλωναν τις άμυνες τους και νιώθαμε ότι μας καταλαβαίνουν. 

Ντίμη: Είναι κάτι που αντιμετωπίζουμε συχνά  και προσπαθούμε να τους εξηγήσουμε ότι ιδανικό είναι να λειτουργούμε ομαδικά. 

 Νίκη: Να τονίσω σε αυτό το σημείο ότι δεν λέμε σαν "Κόσμος του Πάρη", ότι το να έχεις μια αναπηρία ή να φροντίζεις άτομα με αναπηρία είναι εύκολο. Άπλα λέμε ότι παρόλες τις δυσκολίες και με την πεποίθηση ότι δεν βοηθάει κανέναν η μελαγχολία, επιλέγουμε να δίνουμε μια θετική νότα σε όλες αυτές τις προκλήσεις. 

Ποιο μήνυμα θα θέλατε να περάσετε μέσα από αυτήν την συνέντευξη; 

Το οφείλουμε στους εαυτούς μας να είμαστε χαρούμενοι γιατί όλοι μας το αξίζουμε. Τα άσχημα θα υπάρχουν πάντα αλλά εμείς ορίζουμε πως επιλέγουμε να τα αντιμετωπίσουμε. Ο καθένας μόνος του είναι μια σταγόνα, αλλά όλοι μαζί είμαστε ένας ωκεανός και όλοι μπορούμε να βοηθήσουμε ο ένας τον άλλον να νιώθει λιγότερο μόνος και περισσότερο ευτυχισμένος.