ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΤΗΤΑ

Μια γλυκιά παρουσία, με φοβερή αύρα και πολύ όμορφη οπτική για την προσφορά, είναι η κύρια Γεωργία Κρόκου. Η επιστημονική της μάτια είναι πραγματικά βοηθητική και εξαιρετικά ενδιαφέρουσα και θα το ανακαλύψετε μέσα από τη συνέντευξη αυτή. Μελλοντικά όμως θα ήθελα πάρα πολύ να αποκαλύψω και την άλλη πλευρά της, εκείνη του υπέροχου ανθρώπου!
Ευχαριστώ πολύ!
 

Είστε πολύ ευαισθητοποιημένη και η προσφορά σας επαγγελματικά και προσωπικά είναι αξιέπαινη. Πείτε μας λοιπόν λίγα λόγια για εσάς αλλά και το λόγο που επιλέξατε το επάγγελμα αυτό.

Κατ’ αρχήν σας ευχαριστώ πολύ για τα ιδιαίτερα τιμητικά σας λόγια. Ονομάζομαι Γεωργία Κρόκου και κατάγομαι από την Εύβοια. Το όνειρο μου ως μαθήτρια ήταν να σπουδάσω Ψυχολογία και, μετά από πολύ κόπο, κατάφερα να εισαχθώ στο Τμήμα Ψυχολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών, από όπου αποφοίτησα το 2014. Με αφορμή την Πρακτική μου Άσκηση, την οποία πραγματοποίησα σε έναν παιδικό σταθμό, στον οποίο φοιτούσαν παιδιά στο φάσμα του Αυτισμού, ξεκίνησα μετέπειτα να εργάζομαι εθελοντικά σε διάφορους Συλλόγους για παιδιά με νευροαναπτυξιακές διαταραχές. Παράλληλα, άρχισα να εργάζομαι στην δημόσια εκπαίδευση και να συνεχίζω την εθελοντική μου δράση. Μου προσέφερε και μου προσφέρει μεγάλη ικανοποίηση να εργάζομαι με παιδιά, αλλά και με ενήλικους στο φάσμα του Αυτισμού. Θεωρώ πως όλοι μας είμαστε πάνω απ’όλα άνθρωποι και χρειαζόμαστε αγάπη και αποδοχή από τους συνανθρώπους μας!

Πρόσφατα ήταν η Παγκόσμια Ημέρα Αυτισμού. Ποιος είναι ο σκοπός της Παγκόσμιας Ημέρας Αυτισμού; Γιατί θωρείτε ότι θα έπρεπε να υπάρχει μια ημέρα το χρόνο για την ευαισθητοποίηση πάνω σε αυτό το θέμα;

Η Παγκόσμια Ημέρα Αυτισμού έχει καθιερωθεί  να εορτάζεται κάθε χρόνο στις 2 Απριλίου, κατόπιν απόφασης της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ το 2007. Σκοπός αυτής της ημέρας είναι η ενημέρωση της παγκόσμιας κοινής γνώμης για τις Διαταραχές του Αυτιστικού Φάσματος, αλλά και η ευαισθητοποίηση των πολιτών σχετικά με την ομαλή ένταξη των ατόμων με Αυτισμό στο κοινωνικό γίγνεσθαι. Ιδανικά, πρέπει στην καθημερινή μας ζωή να μην περιθωριοποιούμε και να μη στιγματίζουμε τα άτομα με αναπηρίες ή ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες. Το να επιτευχθεί η κοινωνική συμπερίληψη αυτών των ανθρώπων είναι ένα έργο συλλογικό που μας αφορά όλους. Πρέπει όλοι μας να απαλλαγούμε από τα στερεότυπα που έχουμε, έτσι ώστε να μη χρειάζονται οι Παγκόσμιες Ημέρες που να μας υπενθυμίζουν το πως πρέπει να αντιμετωπίζουμε τα άτομα με Αυτισμό.

Πώς ακριβώς ορίζεται ο αυτισμός;

Ο αυτισμός είναι μία εκ γενετής αρκετά περίπλοκη νευροαναπτυξιακή διαταραχή, της οποίας τα πρώτα σημάδια είναι εμφανή πριν από την ηλικία των 3 ετών. Ετυμολογικά, η λέξη αυτισμός προέρχεται από τη λέξη «εαυτός» και υποδηλώνει την απομόνωση ενός ατόμου στον εαυτό του.

Είναι μεγάλο το ποσοστό αυτιστικών ατόμων στη χώρα μας;

Σύμφωνα με την Ελληνική Εταιρία Προστασίας Αυτιστικών Ατόμων (ΕΕΠΑΑ), 1 στα 42 αγόρια και 1 στα 189 κορίτσια που γεννιούνται, διαγιγνώσκεται στο φάσμα του αυτισμού. Τα αγόρια έχουν τετραπλάσιες πιθανότητες να διαγνωστούν με αυτισμό απ’ ό,τι τα κορίτσια. Στη χώρα μας υπολογίζεται ότι υπάρχουν περίπου 150.000 άτομα με διαταραχές στο φάσμα του Αυτισμού.

Επικρατεί η άποψη ότι υπάρχουν εμβόλια που μπορούν να προκαλέσουν Αυτισμό. Υποστηρίζεται επιστημονικά;

Παλαιότερα υπήρχε αυτή η αντίληψη, πλέον, όμως, οι έρευνες έχουν καταρρίψει αυτό το μύθο. Το μόνο που μπορούμε να πούμε με σιγουριά είναι πως οι Δ.Α.Φ. δεν προκαλούνται από τα εμβόλια, αλλά ούτε και από τη διατροφή ή την ανατροφή των παιδιών όπως θεωρούνταν στο παρελθόν.

Θεωρείτε πως έχει επιτευχθεί πρόοδος όσον αφορά την αποδοχή των ατόμων αυτών από την κοινωνία μας;

Σε σύγκριση με το παρελθόν θεωρώ πως ναι έχει επιτευχθεί κάποια πρόοδος όσον αφορά την ενημέρωση και την ευαισθητοποίηση των ανθρώπων σχετικά με τις Διαταραχές του Αυτιστικού  Φάσματος (Δ.Α.Φ.). Όμως, πιστεύω πως έχουμε ακόμα πολύ δρόμο να διανύσουμε όσον αφορά την αποδοχή και την ομαλή ενσωμάτωση τους στην κοινωνία. Οι προκαταλήψεις και τα στερεότυπα εξακολουθούν να “μαστίζουν” την κοινή γνώμη. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τα άτομα με Αυτισμό να «εξοστρακίζονται» από την κοινωνία και να αντιμετωπίζουν δυσκολίες στην εύρεση εργασίας, στη σύναψη διαπροσωπικών σχέσεων με άλλους ανθρώπους κ.λπ.

Πρέπει να εστιάζουμε στη μοναδικότητα του κάθε ανθρώπου, ανεξάρτητα από την όποια “ταμπέλα” του έχει δοθεί ως διάγνωση. Τα άτομα με αναπτυξιακές διαταραχές είναι πάνω απ' όλα άνθρωποι και ναι μεν έχουν ελλείμματα, αλλά έχουν και δυνατότητες, ταλέντα και ενδιαφέροντα όπως όλοι μας!

Θεωρείτε πως η συμπερίληψη των ατόμων με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες στα γενικά σχολεία είναι κάτι που μπορεί να επιτευχθεί μελλοντικά;

Η συμπερίληψη έχει ως φιλοσοφία τη φοίτηση όλων των μαθητών και των μαθητριών στο γενικό σχολείο της γειτονιάς τους, ανεξάρτητα από τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά τους (π.χ. φύλο, φυλή, θρησκεία, γλώσσα, ύπαρξη κάποιας αναπηρίας ή ειδικής εκπαιδευτικής ανάγκης κ.λπ.). Προκειμένου, όμως, να υλοποιηθεί αυτό το όραμα στην πράξη, υπάρχουν κάποιες απαραίτητες προϋποθέσεις. Αρχικά, είναι απαραίτητη η ύπαρξη του κατάλληλου υλικοτεχνικού εξοπλισμού, κάτι το οποίο απαιτεί και τους ανάλογους οικονομικούς πόρους (π.χ. ράμπες για αναπηρικά αμαξίδια). Επιπλέον, τόσο οι σχολικοί ηγέτες όσο και οι εκπαιδευτικοί αλλά και η ευρύτερη κοινότητα πρέπει να αλλάξουν τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζουν καθετί διαφορετικό. Η θετική στάση απέναντι στα παιδιά με ιδιαιτερότητες θα αποτελέσει με αυτόν τον τρόπο παράδειγμα προς μίμηση και για τα τυπικά παιδιά που φοιτούν στα γενικά σχολεία. Η υλοποίηση επιμορφώσεων και βιωματικών δράσεων σχετικά με την αποδοχή της διαφορετικότητας θα συμβάλλουν στην κατάλληλη προετοιμασία του ανθρώπινου δυναμικού των σχολείων για την υποδοχή των παιδιών με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες.

Εσείς ως ψυχολόγος με ποιον τρόπο προσεγγίζετε τα παιδιά αυτά αλλά και τις οικογένειες τους;

Ως ψυχολόγος προσεγγίζω αυτά τα παιδιά βασιζόμενη στις αρχές της προσωποκεντρικής θεωρίας του Carl Rogers. Η άνευ όρων αποδοχή και η ενσυναίσθηση είναι οι αρχές στις οποίες στηρίζεται η παρέμβαση μου. Προσπαθώ να αντιμετωπίζω με κατανόηση και σεβασμό τους μαθητές μου, ακόμα και όταν εκείνοι παρουσιάζουν δυσλειτουργικές συμπεριφορές. Η συνεργασία μου με τους γονείς των μαθητών είναι πολύ καλή. Ανταποκρίνονται συνήθως στο κάλεσμα μου να έρθουν στο σχολείο και αυτό στο οποίο εστιάζω στις συνεδρίες μου μαζί τους είναι να υπάρχει μία κοινή στοχοθεσία στη δουλειά που κάνουμε στο σχολείο και στον τρόπο με τον οποίο λειτουργούν τα παιδιά στο οικείο περιβάλλον του σπιτιού τους υπό την καθοδήγηση των γονιών τους.

Υπάρχει δυνατότητα ένας άνθρωπος με αυτισμό να "θεραπευτεί «πλήρως;

Ο αυτισμός είναι μία διαταραχή την οποία το άτομο φέρει εφ’ όρου ζωής. Υπάρχουν, βέβαια, διάφορες θεραπευτικές παρεμβάσεις, οι οποίες μπορούν να αυξήσουν τη λειτουργικότητα των ατόμων με Αυτισμό σε διάφορους τομείς. Για παράδειγμα, εγώ είμαι πιστοποιημένη εκπαιδεύτρια στο TEACCH (Treatment Εducation of Autistic and Communication handicapped Children).

Η εν λόγω μέθοδος τονίζει την ανάγκη για παροχή δομημένης εκπαίδευσης, ώστε να δημιουργηθεί ένα προβλέψιμο περιβάλλον, το οποίο βοηθά το παιδί να κινείται και να λειτουργεί με ασφάλεια κατά την εκπόνηση των δραστηριοτήτων του.  Το εν λόγω πρόγραμμα στηρίζεται στην οργάνωση ατομικών χώρων εργασίας, στη χρήση οπτικών βοηθημάτων (όπως φωτογραφίες, αντικείμενα και λίστες, λόγω των δυσκολιών ακουστικής επεξεργασίας πληροφοριών που αντιμετωπίζουν τα παιδιά), στην εξατομίκευση του διδακτικού προγράμματος μέσω της δημιουργίας ατομικών ημερήσιων προγραμμάτων, αλλά και στην ανάπτυξη ομαδικών δραστηριοτήτων για την ενίσχυση της κοινωνικής αλληλεπίδρασης.

Άλλες θεραπευτικές παρεμβάσεις οι οποίες χρησιμοποιούνται στη χώρα μας είναι η Αισθητηριακή ολοκλήρωση, το PECS και το ABA. Επιπλέον, η εργοθεραπεία, η λογοθεραπεία και η θεραπευτική ιππασία συνίστανται συχνά σε άτομα με Δ.Α.Φ.

Κλείνοντας, θα ήθελα να μας μεταφέρετε και ένα αισιόδοξο μήνυμα σχετικά με την Παγκόσμια Ημέρα του Αυτισμού.

Θα κλείσω τη σημερινή συνέντευξη με μία ρήση την οποία έχω ως μότο: «Ο Αυτισμός δεν είναι επιλογή, η αποδοχή του όμως είναι!»