Τα διαφορετικά παιδιά της τάξης
Rade Jovčevski - https://commons.wikimedia.org/
- Το παιδί που δεν αντέχει τον ήχο της καρέκλας.
- Το παιδί που προτιμά να κάτσει μόνο του.
- Το παιδί που χρειάζεται περισσότερο χρόνο για να τελειώσει μια άσκηση.
- Το παιδί που έχει περισσότερες μαθησιακές γνώσεις από αυτές που του παρέχει ο/η εκπαιδευτικός.
- Το παιδί που δεν ακολουθεί τη γραμμή των μαθησιακών, συμπεριφορικών και κοινωνικών προτύπων.
Τίθεται λοιπόν το ερώτημα του κατά πόσο είναι κατάλληλο ένα εκπαιδευτικό σύστημα το οποίο λειτουργεί με καλούπια. Ακούγεται συχνά από εκπαιδευτικούς, γονείς και μαθητές πως το σύστημα αυτό είναι άδικο και αποτελείται από στείρα περιβάλλοντα εκπαίδευσης. Τι συμβαίνει όμως και με τα χρόνια αλλάζει προς το χειρότερο στο σύνολό του παρά τις όποιες προσπάθειες;
Αν παρατηρήσουμε το πως η κοινωνία μας είναι δομημένη, θα ανιχνεύσουμε εκ νέου τα καλούπια αυτά όπου το διαφορετικό δε χωράει και δεν επιβιώνει.
Το bullying στις σχέσεις θα συνεχιστεί.
Οι υποδομές σε εργασία που μπορούν να βοηθήσουν κάποιο ¨διαφορετικό¨ άνθρωπο να ανελιχθεί είναι σχεδόν ανύπαρκτες.
Οι ρυθμοί της ζωής είναι απαιτητικοί ακόμη και για αυτούς που χωρούν σε καλούπια…
Συνδέοντας τα παραπάνω, ένα εκπαιδευτικό σύστημα σε προετοιμάζει για τη κοινωνία στην οποία χρειάζεται να ζήσεις. Ένα παιδί που μαθαίνει να χωράει σε καλούπια θα γίνει ένας ενήλικας που νιώθει ασφάλεια σε αυτά και αυτό ίσως δημιουργεί ένα φαύλο κύκλο.
Το διαφορετικό παιδί που θα γίνει ένας διαφορετικός από τους άλλους ενήλικας ίσως έχει τη λύση σε αυτό το φαύλο κύκλο. Δε χρειάζεται μόνο να αποδεχτούμε αυτούς τους ανθρώπους αλλά και να τους ακούσουμε ενεργά.