EDITORIAL

"Χριστός Ανέστη εκ νεκρών" η πιο χαρμόσυνη είδηση της Χριστιανοσύνης. Πιο πολύ κι απο τη γέννηση του Ιησού, αφού η γέννηση θεωρούνταν δεδομένη, ενώ η νίκη επι του θανάτου ήταν αδιανόητη.

Εως την στιγμή που συνέβη...

Για πολλούς-συμπεριλαμβανομένου και εμού- η Ανάσταση εκτός απο την θρησκευτική της υπόσταση, έχει άλλη μια. 
Εκείνη του ισχυρού συμβολισμού, που ως συμβάν έρχεται να ανατρέψει μια παγιωμένη κατάσταση και να προσφέρει ελπίδα, όπου αυτή είναι αναγκαία και έχει λείψει.

Μια αφορμή να δούμε ο καθένας εκείνα που τον απασχολούν, με περισσότερο θετική διάθεση και λιγότερο φόβο. Αν νικήθηκε ο θάνατος, νικιούνται όλα όσα μας πικραίνουν.

Κάθε φορά, το βράδυ μετά απο την Ανάσταση, ξαγρυπνώ αναλογιζόμενος τις δικές μου Αναστάσεις.

Μια δική μου μέθοδος για να αντιμετωπίζω τις στενοχώριες μου και να μπορώ να πω ότι "όλα θα πάνε καλά".

Χριστός Ανέστη λοιπόν!

Αληθώς Ανέστη!

Και θα ανασταίνεται, όσο το πιστεύουμε.

Και θα μας ανασταίνει μαζί Του, όσο το ζητάμε απο Εκείνον κι απο τον εαυτό μας.

Χριστός Ανέστη!