EDITORIAL

Πάνε μερικά χρόνια από την τελευταία φορά που έκανα Πάσχα στο χωριό μου. 

Το χωριό μου είναι ένα μικρό χωριουδάκι στην ορεινή Αργολίδα. Κάτι λιγότερο από 1000 μέτρα υψόμετρο, μόλις 15 σπίτια και μια πηγή.

Μέρες που έρχονται, μου λείπει ο τρόπος με τον οποίο βιώναμε όταν είμασταν παιδιά, όλη την ουσία της Μεγάλης Εβδομάδας, ο τρόπος με τον οποίο φτάναμε στο Πάσχα έχοντας περάσει από όλα τα στάδια της νηστείας, του θρήνου, της Ανάστασης...

Η εβδομάδα που ξεκινάει, είναι μια εβδομάδα γεμάτη συμβολισμούς και ευκαιρίες, τόσο για τους Χριστιανούς όσο και για ανθρώπους από άλλες θρησκείες ή ακόμα κι εκείνους που δεν πιστεύουν σε κανένα Θεό. Έτσι το βλέπω εγώ τουλάχιστον κι έτσι θέλω να πορευτώ αυτή την εβδομάδα.

Η νηστεία ας πούμε, είναι μια μεγάλη ευκαιρία για μια πιο εσωτερική αναζήτηση, στο πλαίσιο που την αντιλαμβάνεται ο καθένας. Και δεν μιλάω για το φαγητό. Στην πραγματικότητα  μιλάω για οτιδήποτε άλλο εκτός από το φαγητό.

Μιλάω για την νηστεία που θα μας κάνει να αναζητήσουμε τις καλές πτυχές του εαυτού μας, την αποχή από τον θυμό, τον φθόνο, τις κακές σκέψεις την απαξίωση, μιλάω για την πραγμάτωση μιας άλλης προσέγγισης στον τρόπο που θα ζήσουμε την καθημερινότητα μας. Να ταλαιπωρήσουμε λίγο την ψυχή μας, να την αποτοξινώσουμε ανεβαίνοντας τον Γολγοθά που θα επιλέξουμε, για να μπορέσουμε να οδηγηθούμε σε μια αναγέννηση. Σε μια Ανάσταση, όπως κι αν την εννοεί ο καθένας κι ότι κι αν σημαίνει για τον καθένα από εμάς.

Κι έπειτα, η ίδια η Ανάσταση. Η προσδοκία της νίκης της ζωής επι του θανάτου, δεν είναι ένα μήνυμα που αξίζει να ακουστεί;

Την Ανάσταση δεν την χρειάζονται μόνο οι νεκροί, την χρειάζονται πολύ περισσότερο οι ζωντανοί. Μπορείς όμως να «αναστηθείς» αν δεν «πεθάνεις» πρώτα; Αυτή είναι η πραγματική νηστεία κι η μεγάλη θυσία που πρέπει να κάνει ο καθένας για να κερδίσει τη ζωή.

Για αυτή την εβδομάδα, προτείνω στο γεύμα σας να έχετε ό,τι τραβάει η όρεξη σας, όμως στην καρδιά σας να νηστέψετε από όσα σας «σκοτώνουν», να τα διώξετε και να «αναστηθείτε». Με όποιο τρόπο χρειάζεται ο καθένας να αναστηθεί.

Κι ίσως αυτό το συναίσθημα να είναι τέτοιο, που να συνεχίσετε να νηστεύετε και να ανασταίνεστε και μετά από αυτή την εβδομάδα. Και για πολύ καιρό. Για όσο το έχετε ανάγκη.
Αυτό εύχομαι σε εσάς, αλλά και σε εμένα.
Καλή Μεγάλη Εβδομάδα! 
Καλή Ανάσταση…