Η ζωή εν Τάφω
Ο κεκοιμημένος Χριστός ξεκουράζεται στον Πανάγιο Τάφο του, ενώ ο κόσμος αναμένει την Ανάσταση του.
Η Μεγάλη Παρασκευή χαρακτηρίζεται απο την ησυχία του πένθους, την σιωπή του θανάτου, την μελαγχολία του πενθούντος ουρανού.
Ερχόμαστε απο την σιωπή και καταλήγουμε στην σιωπή, με το ενδιάμεσο διάστημα να είναι το θορυβώδες πέρασμα μας απο την ζωή.
Έρχεται όμως ο θάνατος μόνο σαν τέλος; Είναι μόνο τότε που η σιωπή χαρακτηρίζει τον θάνατο;
Πόσες ζωές δεν τελούν "εν Τάφω" πριν καν το σώμα σταματήσει; Πολλές...
Ο θάνατος είναι το μοναδικό συμβάν στην ζωή μας που μπορούμε, με βεβαιότητα, να γνωρίζουμε πως θα συμβεί.
Δυστυχώς όμως δεν έρχεται μόνο ως φυσικό αίτιο που διακόπτει την συνέχεια της βιολογικής ύπαρξης, αλλά συχνά έρχεται ως ψυχικό ή/και κοινωνικό τέλος για κάποιους, πριν απο το βιολογικό.
Μεγάλη Παρασκευή απόψε και πριν λίγο εψάλη το "Η ζωή εν Τάφω" στους ναούς.
Η Ανάσταση πλησιάζει, για όποιον θέλει να την υποδεχτεί.
Ας ανοίξουμε τις καρδιές μας και ας ζήσουμε κι άλλο λίγο και μετά λίγο ακόμα και ας συνεχίζουμε, πέρα απο όσα μας κρατούν “εν Τάφω”.
Ας βρουν τα προβλήματα που μας κυνηγούν έναν κενό τάφο στην καρδιά του καθενός.
Ας δούμε ποιός δίπλα μας, ζεί "εν Τάφω", κι ας του απλώσουμε το χέρι.
Η ζωή εν Τάφω, να μην αφορά πλέον κανέναν ζωντανό πριν έρθει το φυσικό τέλος του. Ας πολεμήσουμε την μοναξιά, για εμάς και για όσους το χρειάζονται.
Καλή Ανάσταση, αύριο με το καλό!