ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ

Η προσβασιμότητα για άτομα με αναπηρία αποτελεί έναν σημαντικό δείκτη ποιότητας ζωής σε κάθε κοινωνία. Στην Ελλάδα, παρά την υπάρχουσα νομοθεσία και τις διεθνείς συμφωνίες για την ισότητα και την προσβασιμότητα, τα άτομα με αναπηρία συχνά αντιμετωπίζουν εμπόδια στην καθημερινότητά τους. Ποιά είναι όμως τα κύρια αίτια που συμβάλλουν στη χαμηλή προσβασιμότητα για άτομα με αναπηρία στην Ελλάδα;

1. Παλαιότητα Υποδομών και Έλλειψη Σχεδιασμού: Η Ελλάδα διαθέτει πολλές ιστορικές και παλιές πόλεις με υποδομές που δεν έχουν σχεδιαστεί με γνώμονα την προσβασιμότητα. Η έλλειψη ράμπων, ανελκυστήρων και άλλων μηχανισμών προσβασιμότητας σε δημόσια κτίρια και μεταφορικά μέσα αποτελεί ένα σημαντικό εμπόδιο.
2. Νομοθετική Αδράνεια και Ελλιπής Εφαρμογή Νόμων: Παρόλο που η Ελλάδα έχει υιοθετήσει νόμους και κανονισμούς για την προσβασιμότητα, συχνά υπάρχει μια απόκλιση μεταξύ της νομοθεσίας και της πραγματικής εφαρμογής της. Η αδυναμία επιβολής των νόμων και η έλλειψη συνέπειας στην εφαρμογή τους είναι κυρίαρχα ζητήματα.
3. Περιορισμένη Ευαισθητοποίηση και Εκπαίδευση: Η γενική έλλειψη ευαισθητοποίησης και εκπαίδευσης σχετικά με τις ανάγκες των ατόμων με αναπηρία συχνά οδηγεί σε αδιαφορία ή ακόμα και σε επικράτηση συγκεκριμένων στερεότυπων. Η εκπαίδευση του κοινού και η ευαισθητοποίηση των επαγγελματιών σε τομείς όπως η αρχιτεκτονική, η μηχανική και η διοίκηση θα μπορούσαν να βελτιώσουν αυτή την κατάσταση.
4. Οικονομικά Εμπόδια: Η οικονομική κρίση στην Ελλάδα έχει επηρεάσει σημαντικά την ικανότητα του κράτους και των δήμων να επενδύσουν σε υποδομές προσβασιμότητας, καθώς η έλλειψη χρηματοδότησης και πόρων για την αναβάθμιση υποδομών και την παροχή υπηρεσιών αποτελεί ένα σημαντικό εμπόδιο.

Κι όλα αυτά μιλώντας μόνο για την κινητική προσβασιμότητα, την ώρα που οι αποκλεισμοί για τα άτομα με αναπηρία είναι πολλαπλοί και σε διάφορους τομείς της καθημερινότητας.
Το σίγουρο πάντως είναι πως η βελτίωση της προσβασιμότητας  στην Ελλάδα απαιτεί μια συντονισμένη προσπάθεια σε πολλά επίπεδα. 
Από τη βελτίωση των υποδομών και την αυστηρή εφαρμογή των νόμων, μέχρι την αύξηση της ευαισθητοποίησης και της εκπαίδευσης, κάθε βήμα είναι κρίσιμο για τη δημιουργία μιας πιο περιεκτικής και δίκαιης κοινωνίας.