ΜΑΓΕΙΡΙΚΗ

Κουμκουάτ ή «χρυσό πορτοκάλι» 

Κουμκουάτ ή αν μιλάτε τη γλώσσα των Κινέζων  Μανδαρίνων,  «χρυσό πορτοκάλι» . Πορτοκαλόχρωμος, μικρός καρπός και παράλληλα θησαυρός που ανήκει στην οικογένεια των εσπεριδοειδών,  με καταγωγή από την Κίνα,  ο μικρός αυτός  καρπός  με συνδυασμό γεύσης γλυκιάς  και όξινης συνάμα  συμβολίζει την ευημερία και για το λόγο αυτό την παραμονής της δικής τους Πρωτοχρονιάς, έχουν ως έθιμο να δωρίζουν κλαδιά με ώριμα κουμκουάτ . Η μορφή του είναι σαν του πορτοκαλιού αλλά πολύ πολύ μικρότερος σε σχήμα είτε στρογγυλό είτε οβάλ.  

Στην Ελλάδα είναι γνωστός ως παραδοσιακό προϊόν της Κέρκυρας, γιατί εκεί πρωτοκαλλιεργήθηκε  το 1846  και συνεχίζεται η παραγωγή του και μάλιστα έχει αναδειχθεί σε ΠΟΠ.  

Ένα δεντράκι Κουμκουάτ άνετα μπορεί να καλλιεργηθεί και σε γλάστρα στο μπαλκόνι ή στον κήπο μας . Μπορεί να φτάσει στα 4 μέτρα ύψος, (τα δικά μου που είναι φυτεμένα στο κήπο δεν ξεπερνούν το ύψος μου ….. τα κλαδεύω κάθε άνοιξη και τα κρατώ στο ύψος (μου)!.  Ακόμη και αν δεν θέλετε να «εκμεταλλευτείτε» τους καρπούς του και τις βιταμίνες του, είναι καταπληκτικό διακοσμητικό !!!!!! 

ΚΟΥΜΚΟΥΑΤ ΜΑΡΜΕΛΑΔΑ 

 Συνδυάζεται αρμονικά   με ψωμί  ολικής ή σίκαλης  (και αν είναι λίγο καψαλισμένο ή περασμένο από την τοστιέρα, ακόμη καλύτερα ) - Με ώριμη γραβιέρα  (και με συνοδεία λευκού κρασιού)- Με γιαούρτι - Με ψωμί με βούτυρο  

Τι θα χρειαστούμε  

1 και ¼ κιλού κουμκουάτ 

1250 ml νερό 

Χυμό από μισό λεμόνι 

1 και 1/4κιλού ζάχαρη  

και 

Λεκάνη 

Σουρωτήρι 

Μαχαίρι κοφτερό 

Τούλι (ή πουγκί έτοιμο από τα γνωστά που βάζουν κουφέτα ή μπιζού). 

Κατσαρόλα  

Κουτάλα ξύλινη 

Βάζα δύο γυάλινα (1 κιλού) με καπάκι 

Και φυσικά  

Καλή διάθεση 

Υπομονή και κέφι 

Πλένουμε καλά τα κουμκουάτ και τα αφήνουμε σε μία λεκάνη  με νερό για μία ημέρα.  

Την επομένη, τα ξεπλένουμε και κόβουμε σε μικρές λουρίδες, δηλαδή πρώτα στη μέση και μετά στα 2 πάλι (επάνω σε ένα ξύλο κοπής είναι εύκολο) και αφαιρούμε τα κουκούτσια, τα οποία δεν τα πετάμε. 

Τα κουκούτσια τα κρατάμε και τα βάζουμε σε ένα «πουγκάκι» αν έχουμε και τα ρίχνουμε μέσα στην κατσαρόλα με τα κομμένα κουμκουάτ (τα κουκούτσια του κουμκουάτ μαζί με το λεμόνι που θα προσθέσουμε αργότερα , βοηθούν στο πήξιμο της μαρμελάδας).  Αν δεν έχουμε «πουγκάκι» , χρησιμοποιούμε ένα κομμάτι τούλι το οποίο όμως θα δέσουμε καλά για να μην μας φύγουν τα κουκούτσια μέσα στην κατσαρόλα και καταστραφεί η μαρμελάδα. Βάζουμε σε κατσαρόλα τα κουμκουάτ, προσθέτουμε  το νερό και το «πουγκάκι» με τα κουκούτσια και τα  αφήνουμε  για την επόμενη μέρα.  

Την επόμενη μέρα ρίχνουμε μέσα στην κατσαρόλα το χυμό λεμόνι, και σε χαμηλή φωτιά από την στιγμή που θα αρχίσει να βράζει, το αφήνουμε για 30 λεπτά. Κατόπιν αφαιρούμε το «πουγκάκι» με τα κουκούτσια και το πετάμε, ρίχνουμε την ζάχαρη και ανακατεύουμε μέχρι να λιώσει η ζάχαρη. Όταν δούμε ότι έχει λιώσει η ζάχαρη, ανεβάζουμε τη θερμοκρασία στο δυνατό και βράζουμε  για 25-30 λεπτά. Μετά αποσύρουμε την κατσαρόλα από το «μάτι». 

ΠΡΟΣΟΧΗ !!!! αν σας κάνει πολύ «φούσκωμα», προσέξτε μην χυθεί από την κατσαρόλα, πάρτε άμεσα μέτρα, π.χ. ανακατέψτε με μία ξύλινη κουτάλα, ή απομακρύνετε για δευτερόλεπτα την κατσαρόλα από την εστία και χαμηλώστε ένα και δύο  «τσικ» την θερμοκρασία. Το προσοχή, πάει στο γεγονός ότι η ζάχαρη καταστρέφει τις κεραμικές εστίες …. Γίνεται «ένα» μαζί τους …..  

Επανερχόμαστε τώρα. Δεν θα σας πω δοκιμάστε τη μαρμελάδα με πιατάκι στο ψυγείο κλπ. Η μαρμελάδα αυτή τη στιγμή σας φαίνεται πολύ νερουλή και πολύ αραιή  μετά το τέλος του βρασίματος. Μην τρελαίνεστε …. Αφήστε τη μαρμελάδα στην κατσαρόλα όπως είναι, σκεπάστε την με ένα καθαρό πανί μέχρι την επόμενη ημέρα και θα δείτε πόσο θα έχει «σφίξει». Απολυμάνετε τα βάζα σας, προσέξτε μην κάψετε τα χέρια σας όταν τα πιάσετε καυτά να τα γεμίσετε– φορέστε το γάντι της κουζίνας – και ρίξτε μέσα την μαρμελάδα σας. Βάλτε το καπάκι στο βάζο, κλείστε σφικτά και γυρίστε  το βάζο στον πάγκο της κουζίνας ανάποδα μέχρι να κρυώσει το βάζο.  Μόλις κρυώσει είναι έτοιμη η μαρμελάδα σας για αποθήκευση στο ντουλάπι σας. ΟΜΩΣ, από τη στιγμή που θα το ανοίξετε , πρέπει μετά να το διατηρήσετε στο ψυγείο.  

Καλοφάγωτη !!!!!                                                 Καλή σας επιτυχία  

Αν τώρα, έχετε κουμκουάτ και βαριέστε να κάνετε όλα τα παραπάνω, υπάρχει και η συνταγή της τεμπέλας όχι για μαρμελάδα, αλλά για κάτι άλλο όμως …..  

Τι κάνουμε !!!!!?????  Λικέρ !!!! 

ΚΟΥΜΚΟΥΑΤ ΛΙΚΕΡ 

Πίνεται είτε ως  απεριτίφ, είτε ως λικέρ κεράσματος,  είτε μετά από γεύμα.  

Τι θα χρειαστούμε  

1 κιλό κουμκουάτ 

750ml τσίπουρο (σκέτο όχι γλυκάνισα και τέτοια) ή ούζο 

800 γραμ. ζάχαρη 

480-500 ml H2O (νερό) 

και 

Ξύλο κοπής 

1 μαχαίρι  

1 γυάλινο βάζο ή γυάλα 

1 κατσαρόλα 

1 μπουκάλι γυάλινο που να κλείνει είτε με φελλό  είτε με καπάκι. 

Πλένουμε, σουρώνουμε  και στεγνώνουμε με χαρτί κουζίνας  τα κουμκουάτ. 

Τα κόβουμε στη μέση. Τα ρίχνουμε σε ένα καθαρό γυάλινο βάζο (γυάλα) που να τα χωράει φυσικά. Προσθέτουμε το τσίπουρο ή ούζο (εγώ προτιμώ το τσίπουρο) και το αφήνουμε μισόκλειστο το καπάκι του (πρέπει να αναπνέει) και το βάζουμε τη γυάλα  σε ένα  σκοτεινό μέρος για 30 μέρες .(βάζουμε Note στο ημερολόγιο για να το θυμηθούμε ….. ) 

Αφού περάσουν οι 30 μέρες , παίρνουμε την κατσαρόλα βράζουμε τη ζάχαρη με το νερό , δηλαδή από τη στιγμή που θα αρχίσει να κάνει μπουρμπουλήθρες η ζάχαρη , αφήνουμε για 5 λεπτά και βγάζουμε από τη φωτιά. Αφήνουμε να κρυώσει και το προσθέτουμε στη γυάλα. Ξαναμισοκλείνουμε το καπάκι και το αφήνουμε για μία εβδομάδα ακόμη (υπομονή, τόσες πέρασαν, αυτή θα μας πειράξει ???) 

Τώρα, μπορούμε πλέον να «φιλτράρουμε» το λικέρ μας. Αφαιρούμε τα κουμκουάτ και τα πετάμε, και μετά με ένα φίλτρο του καφέ, φιλτράρουμε το λικέρ μας και το ρίχνουμε σε μπουκάλι. Το φιλτράρισμα πρέπει να το κάνουμε δύο φορές. 

Αυτά. Καλή επιτυχία και  

cheers !!!!!