ΜΑΓΕΙΡΙΚΗ

Χαλβάς ουσιαστικό, αρσενικό

1. (γλυκό) είδος γλυκίσματος με βασικό υλικό το σιμιγδάλι 
2. (γλυκό) είδος γλυκίσματος με βασικό υλικό το ταχίνι 
3. (μεταφορικά, ειρωνικό) άνθρωπος χωρίς πρωτοβουλίες και με νωθρή συμπεριφορά, αργόστροφος , νερόβραστος – χαρακτηριστικό άρρηκτα συνδεδεμένο και με την έννοια του λαπά. 

Ο χαλβάς αποτελεί αναμφισβήτητα το πιο διαδεδομένο γλυκό της νηστείας και όχι μόνο. Η ιστορία του είναι μακροχρόνια καθώς αποτελεί παραδοσιακό γλυκό εδώ και αρκετές γενιές. Όσον αφορά την ονομασία του φαίνεται να προέρχεται από την αραβική λέξη «hulw» (χαλβά), που σημαίνει γλυκό. Βασικά, με το όνομα χαλβάς χαρακτηρίζεται μια ποικιλία από διαφορετικά γλυκίσματα, τα οποία συναντώνται σε διάφορες παραλλαγές σε όλες τις χώρες των Βαλκανίων, αρκετές της Μεσογείου και αρκετές της Μέσης Ανατολής (μέχρι την Ινδία και Πακιστάν). Πρώτη ύλη για τους χαλβάδες (το γλυκό εννοώ και όχι τους ανθρώπους , ε; ) είναι μία λιπαρή ουσία όπως λάδι, ηλιέλαιο, βούτυρο ή ταχίνι, μία γλυκαντική ουσία όπως ζάχαρη, μέλι, γλυκόζη, πετιμέζι και τέλος άμυλο όπως σιμιγδάλι, αλεύρι, νισεστές 
Για ποικιλία στις γεύσεις ή στη διακόσμηση, προστίθενται συνήθως ξηροί καρποί και αρωματίζεται από διάφορα μπαχαρικά όπως κανέλα, γαρίφαλο, βανίλια ή μέλι, σοκολάτα, ξύσματα από ξινά φρούτα (πορτοκάλι ή λεμόνι ). Στην Ελληνική κουζίνα πιθανολογείται ότι μπήκε προς το τέλος του 12ου μΧ αιώνα. 

Σήμερα θα ασχοληθούμε με το  τη Version σε γλυκό. 
(*με το Νο. 3 ασχολούμεθα κάθε μέρα – έχουμε μπόλικους στη ζωή μας ,,,,,,)

Θα χρειαστούμε:

• 1 ποτήρι νερού ηλιέλαιο
• 2 ποτήρια νερού σιμιγδάλι (1 ποτήρι χοντρό και 1 ποτήρι ψιλό)
• 3 ποτήρια νερού ζάχαρη
• 4 ποτήρια νερού Νερό

Και για έξτρα άρωμα 
1 ξυλάκι κανέλα
3 φέτες λεμόνι ή πορτοκάλι
Μερικά αμύγδαλα ασπρισμένα – προαιρετικά ή σταφίδες ή ξύσμα από πορτοκάλι ή τρούφα σοκολάτα
Τριμμένη κανέλα ή γαρίφαλο. 

Εκτέλεση:

Βάζουμε σε μία κατσαρόλα το νερό και τη ζάχαρη, προσθέτουμε την κανέλα και τις φέτες από λεμόνι ή πορτοκάλι και το βάζουμε να βράσει. Από τη στιγμή που θα αρχίσει να κάνει «μπουρμπουλήθρες» αφήνουμε για 5 λεπτά και αποσύρουμε από τη φωτιά.

Αν θέλουμε να προσθέσουμε και αμύγδαλα, βάζουμε μία ποσότητα 100 γραμμ.. περίπου αμύγδαλα και βράζουμε  με νερό για 10 λεπτά. Βγάζουμε από τη φωτιά, σουρώνουμε και μόλις κρυώσουν καθαρίζουμε τη φλούδα ώστε να μείνει το άσπρο. Κόβουμε σε φετούλες μακρόστενες και τα αφήνουμε στην άκρη . Αυτά θα τα ρίξουμε στο τέλος στον χαλβά.

Κατόπιν σε μία άλλη κατσαρόλα ρίχνουμε το ηλιέλαιο και μόλις ζεσταθεί (όχι να κάψει γιατί ίσως να μυρίζει ο χαλβάς μας), προσθέτουμε το σιμιγδάλι σιγά σιγά ανακατεύοντας με μία ξύλινη κουτάλα.. «Καβουρδίζουμε» το σιμιγδάλι μέχρι να πάρει χρώμα (να γίνει λίγο καφέ) και συνεχίζοντας πάντα το ανακάτεμα (φοράμε ένα γάντι κουζίνας στο χέρι που ανακατεύουμε  γιατί «πετάει» και καίει) προσθέτουμε με το άλλο χέρι σταδιακά το σιρόπι από την άλλη κατσαρόλα μέχρι να το ρίξετε όλο. Το ανακάτεμα συνεχίζεται μέχρι το μείγμα να στέκεται, δηλαδή όταν ανακατεύουμε να αφήνει κενά που θα «κλείνουν» σιγά – σιγά. Όταν «στέκεται» αρκετά, αφαιρούμε από τη φωτιά. 
Σε αυτή τη βάση ρίχνουμε τα αμύγδαλα ή τις σταφίδες ή το ξύσμα από πορτοκάλι και ανακατεύουμε να πάνε παντού. 
Παίρνουμε μία κυκλική φόρμα κέικ με τρύπα στην μέση και αδειάζουμε το μείγμα . Αφήνουμε να κρυώσει αρκετά και αναποδογυρίζουμε σε μία πιατέλα.. 
Μόλις «πέσει» στην πιατέλα, αφαιρούμε τη φόρμα και πασπαλίζουμε από πάνω με τριμμένη κανέλα ή τριμμένο γαρίφαλο ή κρυσταλλική ζάχαρη ή ακόμη και με τρούφα σοκολάτα (ότι θέλετε).

Καλή απόλαυση !!!!
Keep going and don’t shoot the Chef!!!