ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ

Καθώς οι γιορτές περνούν σιγά σιγά και το νέο έτος κάνει την εμφάνιση του, είναι μια ευκαιρία να αναφερθούμε στην επονομαζόμενη «κατάθλιψη» των γιορτών ή αλλιώς μελαγχολία των Χριστουγέννων! Πάρα πολλοί άνθρωποι ανά τον κόσμο βιώνουν αρνητικά συναισθήματα κατά την περίοδο των εορτών, τα οποία προσομοιάζουν με αυτά της καταθλιπτικής διαταραχής. Αξίζει να σημειωθεί όμως ότι είναι συνήθως ηπιότερα και επίσης διαρκούν λίγο. 

Κατά την περίοδο των Χριστουγέννων όλα μοιάζουν ή θα «πρέπει» να μοιάζουν πιο φωτεινά, χαρούμενα και ελπιδοφόρα! Πολλές φορές ο κόσμος «εξαναγκάζεται» στην χαρά η οποία «ξεχειλίζει» από παντού. Στολίδια, φωτάκια κάθε χρόνο και νωρίτερα μας θυμίζουν ότι έρχονται τα Χριστούγεννα, η γιορτής της χαράς και της αισιοδοξίας! Οι άνθρωποι μέσα σε αυτό το χαρμόσυνο κλίμα δημιουργούν υπερβολικά υψηλές προσδοκίες για το πως θα έπρεπε να νιώθουν αυτές τις ημέρες και απογοητεύονται όταν το συναίσθημα τους δεν συνάδει με τις προσδοκίες αυτές. 

Μάλιστα δεν είναι λίγοι εκείνοι που συγκρίνονται με τους γύρω τους, τους οποίους βλέπουν πολύ πιο χαρούμενους και ξέγνοιαστους από ότι εκείνοι, ανεξάρτητα με το τι ισχύει στην πραγματικότητα. Σε αυτό συμβάλλουν τα τελευταία χρόνια τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, στα οποία συνήθως δημοσιεύονται στιγμές ευτυχίας και ξεγνοιασιάς.. ταξίδια και φαγοπότια, σαν να έλεγε κανείς ότι οι άνθρωποι έχουν ανάγκη, για κάποιο λόγο, να διαφημίσουν την ευτυχία τους. Το άγχος και η στεναχώρια, περισσότερο από κάθε άλλη εποχή, ενοχοποιούνται την περίοδο των εορτών. 

Άρα δεν υπάρχει πραγματική χαρά τις γιορτές; Όλα είναι προσποιητά και ψεύτικα; Αυτό που «λαμπυρίζει» είναι η εμπορευματοποίηση των γιορτών και όχι η αυθεντική χαρά των ανθρώπων; Όχι βέβαια! Η χαρά αντιστοιχεί να υπάρχει, όχι όμως σαν αυτονόητο επακόλουθο μιας συγκεκριμένης περιόδου, αλλά ως υπέρβαση μέσα στην πολλές φορές απαιτητική πραγματικότητα. Αντιστοιχεί να υφίσταται ως απόφαση, όχι ως υποχρέωση. Ταιριάζει να μην την επιβάλλουμε αλλά να μπορούμε να την εμπνεύσουμε, τόσο στον εαυτό μας, όσο και στους άλλους. Και όχι μόνο την περίοδο των εορτών αλλά κάθε μέρα.

Θα πρέπει να έχουμε στο νου μας ότι μέσα στο γιορτινό κλίμα αντιστοιχεί να μπορούν να «χωρέσουν» και τα άλλα, τα πιο δυσάρεστα συναισθήματα.. η δυσθυμία, η μελαγχολία, ο προβληματισμός, η αμφιθυμία.. χωρίς να βλέπουμε τον εαυτό μας «καχύποπτα» που τα βιώνουμε. Άλλωστε όταν δεν αποδεχόμαστε ένα συναίσθημα, όταν πιστεύουμε ότι δεν θα έπρεπε να το νιώθουμε, όταν θεωρούμε ότι κάτι πάει λάθος με εμάς και ότι «θα έπρεπε» να νιώθουμε διαφορετικά, τότε είναι που το συναίσθημα αυτό «θεριεύει» και μας κατακλύζει. 

Αν αποδεχτούμε ότι είναι μια χαρά να νιώθουμε και δυσάρεστα αυτές τις ημέρες, τότε μόνο θα μπορέσουμε να μας κατανοήσουμε και να μας φροντίσουμε. Άλλωστε πάντα πρέπει να θυμόμαστε ότι δεν είμαστε υπεύθυνοι για τα συναισθήματα μας. Δεν τα δημιουργούμε εμείς. Είναι επακόλουθα καταστάσεων και συνθηκών και έχουμε να τα αφουγκραζόμαστε και να προσπαθούμε να τα κατανοήσουμε. Τότε μόνο θα μπορούμε και να τα υπερβούμε, όχι να τα κουκουλώσουμε.