ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

Φαίνεται πως οι διακρίσεις για τον αγαπημένο συνθέτη και σολίστ Μιχάλη Παούρη, δεν έχουν τέλος!
Με μια αποκλειστική είδηση που επέλεξε να μοιραστεί πρώτα μέσω του CityStatus, ο Μιχάλης μας ενημερώνει οτι η μουσική του, εκτός απο τις τεράστιες διακρίσεις που έχει αποσπάσει, έγινε πλέον και αντικείμενο επιστημονικής έρευνας!

Μετά τον Μπαχ και τον Μότσαρτ, τώρα η επιστημονική κοινότητα είναι έτοιμη να υποδεχθεί προς έρευνα τη μουσική του Μιχάλη Παούρη και τις πιθανές ευεργετικές ιδιότητες αυτής. Στην επιστήμη όμως μόνο η έρευνα και τα μαθηματικά μπορούν να πουν και να αποδείξουν κάτι τέτοιο.

Ο απαράμιλλος συνδυασμός πολυπλοκότητας και αρμονίας της μουσικής του Μιχάλη Παούρη, λίαν προσφάτως αποτέλεσε απαρχή για έρευνα με στόχο την διερεύνηση ύπαρξης στοιχείων μορφοκλασματικότητας (fractal), αρχικά, στο ιδιότυπο σύγχρονο έργο Διαφωνίες. Παράλληλα διερευνάται και η συγκέντρωση πληροφορίας μέσω δεικτών εντροπίας ώστε να στοιχειοθετηθεί επιστημονικά αν το έργο Διαφωνίες του Μιχάλη Παούρη χαρακτηρίζεται από τμήματα με μη γραμμική χαοτική συμπεριφορά και από μέρη ποικίλης πολυπλοκότητας.

Η έρευνα εκπορεύεται από το Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής με επικεφαλής τον Καθηγητή Δημήτρη Νικολόπουλο, ειδήμονα στο αντικείμενο των μη γραμμικών και στοχαστικών φαινομένων μέσα από πλήθος δημοσιεύσεων στο αντικείμενο σε έγκυρα περιοδικά. Ο στόχος της παρούσας έρευνας είναι η δημοσίευση των αποτελεσμάτων.

Στα δεδομένα της έρευνας διαφαίνεται σαφώς δομή fractal σε σύνθετα τμήματα του έργου Διαφωνίες ενώ υπάρχουν σαφείς διαφοροποιήσεις πολυπλοκότητας εντός των τμημάτων αυτών. Τα αποτελέσματα αυτά είναι ιδιαιτέρως σημαντικά διότι οι δομές fractal είναι ευρέως υπαρκτές στη φύση, είναι συνδεδεμένες με αξιοσημείωτη αρμονικότητα και χαρακτηρίζονται από κλασματική γεωμετρία, διαφορετική της τρισδιάστατης Ευκλείδειας. Τα φράκταλ της μουσικής του Μιχάλη Παούρη υποδεικνύουν μη γραμμική συμπεριφορά ή οποία χαρακτηρίζει τον ανθρώπινο εγκέφαλο και προσφάτως (2022) έχει συσχετιστεί με την ευεργετική επίδραση της μουσικής επί αυτού.

Παράλληλα έχουν ευρεθεί διαφορετικές περιοχές πολυπλοκότητας εντός των μη γραμμικών περιοχών, ενω παραλλήλως δεν έχουν ευρεθεί παρόμοια αποτελέσματα σε απλές μουσικές προσεγγίσεις του Μιχάλη Παούρη και άλλων.

Η έρευνα ολοκληρώθηκε και κατατέθηκε για κρίση προς δημοσίευση σε έγκυρο επιστημονικό περιοδικό με τίτλο :
 Fractal and complex patterns in music: The example of the Virtuoso Michael Paouris

Μετά από αυτό το βήμα, ο Μιχάλης Παούρης θα είναι ο πρώτος εν ζωή συνθέτης που η μουσική του τέθηκε προς έρευνα και μπαίνει το όνομά του δίπλα στους συνθέτες που η παγκόσμια επιστημονική κοινότητα ασχολήθηκε με σκοπό να αναλύσει και να κατανοήσει τον μουσικό τρόπο αποτύπωσης ιδεών. 

Να σημειωθεί, ότι το Μπουζούκι μπαίνει στο ύψιστο επιστημονικό επίπεδο για πρώτη φορά στην ιστορία της μουσικής και της επιστήμης. Ένα σπουδαίο επίτευγμα και ίσως η απόλυτη αναγνώριση για έναν σολίστα – συνθέτη. 

Ακολουθεί το έργο “ΔΙΑΦΩΝΙΕΣ” που έγινε αντικείμενο της παραπάνω έρευνας.

ΔΙΑΦΩΝΙΕΣ - 1ο Μέρος

ΔΙΑΦΩΝΙΕΣ - 2ο Μέρος