Λουκανικόπιτα

Λουκανικόπιτα

Η  παρασκευή λουκάνικων είναι ένας από τους αρχαιότερους τρόπους διατήρησης κρέατος. 

Οι Προϊστορικοί άνθρωποι έφτιαξαν τα πρώτα λουκάνικα γεμίζοντας στομάχια ή έντερα ζώων με ψητό κρέας. Ο Όμηρος αναφέρει στην Οδύσσεια ένα είδος λουκάνικου αίματος, ο ποιητής Επίχαρμος έγραψε μια κωμωδία με τίτλο ορύα (λουκάνικο), και στην κωμωδία του ΑριστοφάνηΙππής ένας από τους κύριους χαρακτήρες είναι ο Αγοράκριτος ο οποίος είναι πωλητής λουκάνικων. Υπάρχουν ενδείξεις ότι τα λουκάνικα ήταν διαδεδομένα ανάμεσα στους Αρχαίους Έλληνες και Ρωμαίους και πιθανότατα στις διάφορες φυλές που καταλάμβαναν το μεγαλύτερο μέρος της Ευρώπης. Τα καλύτερα λουκάνικα στην αρχαία Ιταλία παρασκευάζονταν στην Λευκανία - ή Λουκανία - (σημερινή Βασιλικάτα). Αυτό το λουκάνικο ονομάζονταν Λουκανίκα και από εκεί προέρχεται η σύγχρονη ελληνική ονομασία για το λουκάνικο. Κατά την βασιλεία του Νέρωνα τα λουκάνικα συνδέονταν με την γιορτή της Λουπερκάλια.Τον 10 αιώνα μ.Χ. ο αυτοκράτορας της Βυζαντινής αυτοκρατορίαςΛέων ΣΤ΄ απαγόρευσε την παραγωγή λουκάνικων αίματος μετά από περιπτώσεις τροφικής δηλητηρίασης. 

Το κύριο συστατικό των λουκάνικων είναι κρέας που έχει μετατραπεί σε κιμά. Το κρέας αυτό μπορεί ναι είναι χοιρινό, βοδινό ή μοσχαρίσιο. Το κρέας που χρησιμοποιείται για παραγωγή λουκάνικων συνήθως έχει υψηλό ποσοστό σε λίπος. Σε πολλά λουκάνικα προστίθεται ψωμί  στην γέμιση σαν πληρωτικό υλικό για να βοηθήσει το λουκάνικο να κρατήσει το σχήμα του στο μαγείρεμα. Αυτό δεν συνηθίζεται στα ελληνικά λουκάνικα. 

Κάθε λαός έχει τις δικές του παραδοσιακές συνταγές για λουκάνικα και χρησιμοποιεί κρέατα και αρωματικά ιθαγενή στην περιοχή του. 

 Λουκανικόπιτα  

Η λουκανικόπιτα που θα φτιάξουμε είναι ένα πολύ ωραίο σνακ (τρώγεται και ζεστή  και κρύα, και συνοδεύει ένα γεύμα λαχανικών (φασολάκια, αρακά ή όσπρια) είτε ένα οποιοδήποτε άλλο γεύμα, τρώγεται στο πρωινό ή δεκατιανό ή απογευματινό ή το παίρνετε μαζί σας στη δουλειά, στο σχολείο, όποτε θέλετε. Στη δική μας συνταγή θα χρησιμοποιήσουμε λουκάνικα φρανκφούρτης ή τύπου φρανκφούρτης (όχι τα πολύ χοντρά αλλά τα λεπτά ). 

Θα χρειαστούμε  

6 λουκάνικα φρανκφούρτης (μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και τα τύπου κοκτέιλ τα οποία θα βάλετε στη σειρά). 

1 φύλλο σφολιάτα  

3-4 φέτες τυρί του τοστ 

Μουστάρδα μαλακή (αν θέλετε πιο δυνατή γεύση μπορείτε να χρησιμοποιήσετε πικάντικη) 

Κέτσαπ 

Αυγό ή γάλα για να αλείψουμε τη σφολιάτα 

Ταψί  

Ανάβουμε το φούρνο στους 180 βαθμούς να προθερμανθεί. 

Ανοίγουμε τη σφολιάτα  σε μία λαδόκολλα ή στο χαρτί της που είναι τυλιγμένη,  αφού πρώτα την έχουμε αφήσει έξω από το ψυγείο να ξεπαγώσει καλά. 

Αλείφουμε στη μέση με μουστάρδα 

Τοποθετούμε τα λουκάνικα με τέτοιο τρόπο ώστε γύρω γύρω να υπάρχει περιθώριο για το τύλιγμα. 

Ρίχνουμε την κέτσαπ  πάνω στα λουκάνικα. 

Σκεπάζουμε με φέτες του τυριού τόστ. 

Κόβουμε τις «γωνίες» της σφολιάτας και τις τοποθετούμε πάνω στο τυρί. Χαράζουμε λουρίδες στα πλαϊνά της σφολιάτας, αλείφουμε με κτυπημένο αυγό ή γάλα και αρχίζουμε το «τύλιγμα».  

Πρώτα τα δύο άκρα και μετά σταυρωτά εναλλάξ τα πλαϊνά. 

Τοποθετούμε το «ρολό»  μαζί με τη λαδόκολλα στο ταψί ή αλείφουμε το ταψί με λίγο λάδι και προσεκτικά βάζουμε το ρολό.  

Ψήνουμε για 45-50 λεπτά (μπορεί να χρειαστεί και λίγο παραπάνω – εξαρτάται από τη «δύναμη» του φούρνου. Αυτό το τσεκάρουμε βλέποντας λίγο το κάτω μέρος της πίτας μας αν έχει ψηθεί). 

Βγάζετε από το φούρνο και κόβετε σε κομμάτια (λουρίδες ). Απλά και γρήγορα.  

(Δυστυχώς φωτογραφία από την έτοιμη ψημένη δεν έχω, πάντα κάποιοι βιάζονται εδώ μέσα να δοκιμάσουν πριν αποθανατίσω το δημιούργημα  ……. πρέπει να τους απαγορεύσω την πρόσβαση στην κουζίνα…..) 

Καλή όρεξη !!!! 

Keep going and don’t shoot the Chef !!!!