Bιώσιμη κατανάλωση και παραγωγή
Στη σημερινή εποχή, η παραγωγή τροφίμων έχει αυξηθεί σε μεγάλα ποσοστά, αφού η ανάγκη για τροφή έχει πολλαπλασιαστεί. Αυτό συμβαίνει, διότι ο πληθυσμός του πλανήτη μας έχει φτάσει ήδη τα 7,8 δισεκατομμύρια ανθρώπων. Έχουμε φτάσει, όμως, σε ένα σημείο που η κατανάλωση των πόρων για διατροφή γίνεται με μη βιώσιμο τρόπο.
Αν αναλογιστούμε ότι μόνο στην Ελλάδα η κύρια τροφή μας είναι το κρέας, αφού ο κάθε πολίτης καταναλώνει κατά μέσω όρο 3,3 κιλά κρέατος τον μήνα, τότε καταλαβαίνουμε ότι η παραγωγή κρέατος κάποια στιγμή δεν θα μπορεί να καλύψει όλες τις ανάγκες. Αυτό το γεγονός θα επιφέρει την εναλλακτική λύση η οποία θα είναι είτε ‘εναλλακτική’/συνθετική μορφή κρέας ή η αύξηση της τιμής του ώστε να μειωθεί η κατανάλωση. Εκτός αυτού, ένας από τους κύριους παράγοντες αύξησης των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου είναι η εκτροφή ζώων. Τα ζώα αυτά καταναλώνουν μεγάλες ποσότητες σόγιας (υψηλής θρεπτικής αξίας τροφή) και έτσι εκπέμπουν αέρια του θερμοκηπίου σε πολύ μεγάλο βαθμό.
Αναφορικά με τα λαχανικά και τα φρούτα, η λύση των θερμοκηπίων δείχνει να μην είναι πλέον αρκετή για την κάλυψη των αναγκών των ανθρώπων. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τη μαζική παραγωγή με τη χρήση συντηρητικών και ορμονών. Εκτός από το γεγονός ότι είναι ανθυγιεινό για τον άνθρωπο, καταστρέφονται και τα θρεπτικά συστατικά των χωραφιών και των εκτάσεων γης.
Με την εξέλιξη της τεχνολογίας και της παγκοσμιοποίησης, ο άνθρωπος τις τελευταίες δεκαετίες μπορεί να βρει εύκολα οτιδήποτε επιθυμεί για να το καταναλώσει. Το γεγονός αυτό αφενός βελτιώνει την ποιότητα ζωής του ανθρώπου, αφετέρου μηδενίζει τη διατροφική ισορροπία και τη σωστή διατροφή. Πλέον, η μεσογειακή διατροφή, η οποία θεωρείται από τις πιο ισορροπημένες και υγιεινές διατροφές παγκοσμίως, δεν ακολουθείται σε μεγάλο βαθμό από τους ίδιους τους μεσογειακούς λαούς.
Τελικά, ίσως θα ήταν σοφό το γεγονός να εξισορροπήσουμε τη διατροφή μας και να εντάξουμε ποικιλία τροφών στην καθημερινότητά μας. Η έντονη κατανάλωση κρέατος ή λαχανικών ή άλλων ειδών τροφής σίγουρα δεν ωφελεί στην υγεία αλλά ούτε στην βιώσιμη κατανάλωση. Έτσι, για να μην καταλήξουμε στην εξουθένωση της μάνας γης και τελικά στην σημαντική μείωση των πρώτων υλών, ίσως θα ήταν εύλογο εμείς οι ίδιοι ως άνθρωποι να δρούμε ώς λογικά και όχι σαν καταναλωτικά και μόνο όντα.