Π. Χρηστίδης: Ακόμα ένας πρόχειρος νόμος που αφήνει τις γυναίκες απροστάτευτες μπροστά στην έμφυλη και οικογενειακή βία

Π. Χρηστίδης: Ακόμα ένας πρόχειρος νόμος που αφήνει τις γυναίκες απροστάτευτες μπροστά στην έμφυλη και οικογενειακή βία

Ομιλία Παύλου Χρηστίδη βουλευτή ΠΑΣΟΚ - Κινήματος Αλλαγής στο Σχέδιο Νόμου του Υπουργείου Δικαιοσύνης με θέμα: «Αντιμετώπιση νέων μορφών βίας κατά των γυναικών – Ενσωμάτωση της Οδηγίας (ΕΕ) 2024/1385 – Πρόσθετες ρυθμίσεις στον νόμο περί ενδοοικογενειακής βίας – Αναδιοργάνωση των ιατροδικαστικών υπηρεσιών – Ενίσχυση της λειτουργίας της Eurojust - Μέτρα για την προστασία των ανηλίκων και την καταπολέμηση της εγκληματικότητας - Δικονομικές διατάξεις αρμοδιότητας των τακτικών διοικητικών δικαστηρίων και άλλες ρυθμίσεις».

Π. Χρηστίδης: Ακόμα ένας πρόχειρος νόμος που αφήνει τις γυναίκες απροστάτευτες μπροστά στην έμφυλη και οικογενειακή βία

Eυχαριστώ κύριε πρόεδρε,

κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Δεν είναι εύκολες αυτές τις ημέρες για τη χώρα μας διότι ακούγοντας τα ηχητικά διαρκώς να έρχονται, το ένα μετά το άλλο, αντιλαμβανόμαστε όλοι τι έχει συμβεί στα Τέμπη. Και αυτό το οποίο, κύριε υπουργέ, νομίζω ότι πρέπει να έχετε στο μυαλό σας κι εσείς κι ο κύριος Φλωρίδης είναι ότι κάποια στιγμή έρχεται η ώρα που μένουν στην άκρη τα πολιτικά και τα κομματικά χρώματα και τα κομματικά και τα πολιτικά παιχνίδια και αυτό το οποίο μας ενδιαφέρει είναι να δούμε τι συνέβη. Σε εκείνη την αμαξοστοιχία, στην οποία νέοι άνθρωποι που θα μπορούσαν να είναι σε οποιαδήποτε από τις δικές μας οικογένειες, έχασαν τη ζωή τους με τον πλέον τραγικό τρόπο.

Έναν τρόπο ο οποίος, έτσι όπως αποδεικνύεται από αυτά τα ηχητικά, δεν οφείλεται στο γεγονός ότι οι δύο αμαξοστοιχίες συγκρούστηκαν μεταξύ τους, αλλά σε εύφλεκτο υλικό, το οποίο βρισκόταν μέσα. Και αναρωτιέμαι, αν θυμάστε, κύριε υπουργέ, όσα έλεγε ο κύριος Μητσοτάκης, σχεδόν ένα μήνα μετά από την ανείπωτη τραγωδία, σε ερώτηση του Σταύρου Θεοδωράκη για το τι μετέφεραν οι αμαξοστοιχίες που συγκρούστηκαν, τι περιείχε το εμπορικό τρένο και αν η φωτιά είχε σχέση με υλικά τα οποία μετέφερε. Είπε τότε ο κύριος Μητσοτάκης, κύριε υπουργέ: "Δεν έχει απολύτως καμία. Το γνωρίζουμε αυτό πια με βεβαιότητα. Γνωρίζουμε ακριβώς τι μετέφερε το εμπορικό τρένο. Δεν υπήρχε τίποτα απολύτως εύφλεκτο".

Ωστόσο η έκθεση του Τεχνικού Συμβούλου που είχαν ορίσει κάποιες από τις οικογένειες των θυμάτων παραθέτει στοιχεία που αποδεικνύουν τη μεταφορά εύφλεκτου υλικού. Είναι πάνω από 30 οι ανθρώπινες ζωές που χάθηκαν εξαιτίας αυτών των υλικών. Σε αυτές τις τεράστιες καθυστερήσεις, τα "χαμένα" υλικά, στη συγκάλυψη που επιχειρήθηκε εξαρχής από την πλευρά της κυβέρνησης με τις μονταζιέρες και τον τρόπο με τον οποίο το υλικό διαχύθηκε στα μέσα μαζικής ενημέρωσης, έρχονται να προστεθούν και καταγγελίες για τον ρόλο του Χημείου του Κράτους σχετικά με τα μεταφερόμενα υλικά.

Αυτό το οποίο έλεγαν οι πρόγονοί μας για την ύβρη και τη νέμεση, είναι καλό να το έχετε κατά νου ακόμα κι αν αυτό που νιώθετε ως απόλυτη αλαζονεία, αυτή τη στιγμή, δεν σας επιτρέπει να δείτε αυτό το οποίο όλοι οι Έλληνες νιώθουν. Και γι' αυτόν ακριβώς το λόγο, πέρα και πάνω από κόμματα, χωρίς καμία κομματική ταμπέλα, χωρίς καμία κομματική ταυτότητα, είναι υποχρέωση όλων μας, όποιο ρόλο κι αν έχουν στη Δημοκρατία μας, όποια θέση κι αν έχουν σ' αυτή, να βρεθούν την Κυριακή στις 12, στην πλατεία Συντάγματος, στο κάλεσμα το οποίο κάνουν οι συγγενείς των θυμάτων των Τεμπών, ακριβώς για να ενώσουμε τη φωνή μας για το αυτονόητο αίτημα για δικαιοσύνη. Για δικαιοσύνη, την οποία θα έπρεπε το δικό σας υπουργείο να επιδιώκει περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη υπουργική καρέκλα έχετε στην κυβέρνηση. Δεν είναι αυτό όμως κάτι το οποίο το βλέπουμε να συμβαίνει και γι' αυτό τα χρόνια της δικιάς σας διακυβέρνησης έχουμε πολλές αλλαγές στον Ποινικό Κώδικα και στον Κώδικα Ποινικής Οικονομίας.

Για ακόμα μια φορά έχουμε το Υπουργείο δικαιοσύνης να επαίρεται ότι το παρόν σχέδιο νόμου αποτελεί ένα μέτρο για την καταπολέμηση της ενδοοικογενειακής βίας, υποστηρίζοντας μάλιστα ότι ενσωματώνει συγκεκριμένη ευρωπαϊκή οδηγία για την αντιμετώπιση της βίας κατά των γυναικών και της οικογενειακής βίας. Και είναι σαφές πια, το ζήσαμε και σε άλλα νομοσχέδια, ότι έχετε βρει μία καραμέλα αυτή των ευρωπαϊκών οδηγιών, τις φέρνετε, τις ενσωματώνετε έτσι όπως νομίζετε εσείς ότι είναι σωστός τρόπος, ενώ στην πραγματικότητα εισάγετε ελάχιστες από τις διατάξεις, με προβληματικές διατυπώσεις και καταλήγετε σ' ένα πλαίσιο προστασίας το οποίο δεν είναι επαρκές. Αυτό το πλαίσιο προστασίας, το οποίο δεν είναι επαρκές, στοιχίζει ανθρώπινες ζωές.

Το ζήσαμε με μια γυναικοκτονία έξω από ένα αστυνομικό τμήμα πριν από λίγους μήνες. Αντίστοιχα περιστατικά βιώνουμε καθημερινά. Και σαν να μη φτάνουν αυτά, τα οποία γίνονται στη δική σας θητεία, έρχεστε και κουνάτε και το δάχτυλο σε όποιον έρχεται και σας λέει ότι αυτά τα οποία κάνετε δεν είναι αρκετά. Διότι δεν είναι αρκετά. Δεν είναι αυτές οι ενδεδειγμένες λύσεις, γιατί το πρόβλημα είναι εκεί έξω. Είναι μια κουλτούρα βίας, η οποία αναπτύσσεται διαρκώς και ειδικά στο κομμάτι της ενδοοικογενειακής βίας, έχετε κάνει πολύ λιγότερα απ' ό, τι θα έπρεπε να έχετε κάνει. Και σε επίπεδο κοινωνικό, και σε επίπεδο νομικό και σε επίπεδο ψυχολογικής στήριξης.

Είναι αυτή η κυβέρνηση, η οποία τον Φεβρουάριο του 2024 είχε φέρει ρυθμίσεις. Είναι η δικιά σας κυβέρνηση, η οποία έρχεται λίγους μήνες μετά και ακυρώνει τον εαυτό της. Και είναι προφανές ότι έχετε και μια σειρά από εμμονές που σχετίζονται με τη φύση αλλά και με την αξία όλων αυτών των εγκλημάτων. Με τον τρόπο με τον οποίο αυτές οφείλουν να στιγματιστούν σε επίπεδο κοινωνικό. Γι' αυτόν ακριβώς το λόγο, όλες οι γυναικείες ενώσεις ζητούν την αναγνώριση της γυναικοκτονίας ως ενός ξεχωριστού αδικήματος στον ποινικό κώδικα.

Και παρ' όλα αυτά τα οποία ξέρετε ότι συμβαίνουν σε ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο, εσείς αρνείστε να το υιοθετήσετε. Σύμφωνα με τον Οργανισμό των Ηνωμένων Εθνών, το 2023, σε παγκόσμια κλίμακα, δολοφονήθηκαν από πρόθεση τουλάχιστον 80.000 γυναίκες και νεαρά κορίτσια, στην πλειονότητά τους από τους συντρόφους τους ή άλλα μέλη της οικογένειάς τους. Με άλλα λόγια, διαπράττονται 140 δολοφονίες γυναικών ή κοριτσιών κάθε μέρα ή μια κάθε δέκα λεπτά. Στην Ελλάδα, βάσει των στοιχείων της ελληνικής αστυνομίας κάθε μέρα του 2024, έχουμε 59 γυναίκες οι οποίες έπεφταν θύματα κακοποίησης, με το ποσοστό να είναι σχεδόν διπλάσιο σε σχέση με την προηγούμενη χρονιά.

Κύριε Υπουργέ, δεν θα ξεχάσω ποτέ, όταν επισκέφτηκα το Διδυμότειχο, πριν από περίπου ενάμιση χρόνο, τη συνάντηση που είχα με τον Γιάννη Τοπαλούδη. Τον μπαμπά της Ελένης Τοπαλούδη. Ήρθε ο άνθρωπος και με έπιασε και μου είπε αυτό το οποίο έχει πει πολλές φορές και δημοσίως. Η Ελένη Τοπαλούδη, πριν δολοφονηθεί με αυτόν τον άγριο τρόπο, επισκέφτηκε ένα αστυνομικό τμήμα. Κατήγγειλε τον βιασμό της κι από τα αστυνομικό τμήμα την έδιωξαν.

Αυτά είναι δεδομένα τα οποία μιλώντας με γυναικείες οργανώσεις, οι οποίες στέκονται στο πλάι κακοποιημένων γυναικών, ξέρουμε όλοι ότι δεν είναι μεμονωμένα. Αυτά είναι τα οποία πρέπει να αντιμετωπίσουμε. Για να έχουμε μια κοινωνία, η οποία είναι και δίκαιη και συμπεριληπτική και προστατεύει στην πράξη ανθρώπινες ζωές. Αυτά είναι τα οποία θα έπρεπε να κάνετε και αυτά είναι τα οποία δεν κάνετε. 

Σας ευχαριστώ πάρα πολύ.