ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Δήλωση Παύλου Χρηστίδη, Βουλευτή ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ, Νοτίου Τομέα Β΄ Αθηνών

Δουλειές και μισθοί αξιοπρέπειας, οκτώ ώρες δουλειάς, οκτώ ώρες ψυχαγωγία, οκτώ ώρες ανάπαυση, εισόδημα που θα εξασφαλίζει μια άνετη ζωή. 

Αιτήματα που ήταν επίκαιρα πριν από έναν αιώνα, γίνονται και πάλι επίκαιρα λόγω της πολιτικής της κυβέρνησης που έχει διαλύσει όσα μέχρι πρόσφατα ήταν δεδομένα. 

Οι κατακτήσεις του εργατικού κινήματος, με την καθιέρωση του 8ώρου, πλέον με την καθιέρωση της υπερεργασίας, της υπερωρίας, της εξαήμερης εργασίας, είναι και πάλι ζήτημα προς διεκδίκηση. 

Ακόμα χειρότερα, πλέον είναι σαφές ότι στην Ελλάδα δεν αρκεί πλέον μια δουλειά ανά ενήλικα για να μπορεί να ανταποκριθεί στο κόστος ζωής μια οικογένεια και όλο και περισσότεροι εργαζόμενοι χρειάζεται να κάνουν και δεύτερη δουλειά. Ακόμα και επαγγέλματα όπως οι ιατροί, καλούνται πλέον από την κυβέρνηση να απασχολούνται καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας σε δημόσιες και ιδιωτικές δομές αν θέλουν να απολαμβάνουν αξιοπρεπή εισοδήματα. 

Ο τραγικός θάνατος ενός αστυνομικού πριν από λίγες μέρες, την ώρα που εργαζόταν σε οικοδομή, η εκθετική αύξηση των εργατικών ατυχημάτων, πολλά από τα οποία οφείλονται σε υπερκόπωση, η όλο και μεγαλύτερη συγκέντρωση πλούτου στα χέρια όλο και λιγότερων, καταδεικνύουν πέρα από κάθε αμφιβολία ότι η χώρα και η οικονομία βαδίζουν σε λάθος δρόμο. 

Η φετινή Πρωτομαγιά πρέπει να ανακτήσει το πραγματικό της νόημα, της απεργίας και της αγωνιστικής διεκδίκησης των εργασιακών δικαιωμάτων. 

Η συστηματική προσπάθεια απαξίωσης, τα τελευταία χρόνια των συνδικάτων, των εργατικών οργανώσεων επιτρέπει στην κυβέρνηση να καταργήσει δικαιώματα και να μας επιστρέψει σε συνθήκες ενός αιώνα πίσω. 

Είναι χρέος μας να ενωθούμε και πάλι, να διατυπώσουμε εκ νέου τα αιτήματα και να αγωνιστούμε για την αποκατάσταση των δικαιωμάτων μας.  

Η απεργία της Πρωτομαγιάς, οι νεκροί της Πρωτομαγιάς, μας θυμίζουν ότι τίποτα δεν είναι δεδομένο και τίποτα δεν κερδίζεται χωρίς συλλογικούς αγώνες. Ας βάλουμε από σήμερα ξανά τον στόχο να δουλεύουμε για να ζούμε και όχι να ζούμε για να δουλεύουμε που προωθεί η συντήρηση. 

Ενωμένοι μπορούμε να φέρουμε και πάλι την αξιοπρέπεια στη ζωή μας, να νικήσουμε τη βία που έχουν κανονικοποιήσει εναντίον μας, να φτιάξουμε ένα κόσμο δίκαιο.