Συνέντευξη με τον ιδρυτή του Ελληνικού Μουσείου Πληροφορικής - Η Χρονομηχανή της Πληροφορικής στην Ελλάδα
CITY Status
Η αγάπη του για την τεχνολογία και το πάθος του για την ιστορία της πληροφορικής, οδήγησαν τον Γεώργιο Τσεκούρα στο να προβεί στην ίδρυση του Ελληνικού Μουσείου Πληροφορικής, το οποίο είναι το μοναδικό στο είδος του στη Νοτιανατολική Ευρώπη. Ένας υπέροχος χώρος μέσα στον οποίο αναδύεται η ιστορία της τεχνολογίας, προσφέροντας ένα μοναδικό ταξίδι στο τεχνολογικό παρελθόν.
Πώς γεννήθηκε η ιδέα για το μουσείο και πώς ξεκίνησε;
Η πληροφορική και η τεχνολογία των υπολογιστών έχουν εδραιωθεί στην ζωή μας και βρίσκουν εφαρμογή σε κάθε έκφανση της. Υπολογιστικά συστήματα μπορούμε να συναντήσουμε σε κάθε είδους συσκευές ,από τις πιο εξειδικευμένες όπως σε ένα ιατρικό μηχάνημα έως και τον αυτόματο πωλητή καφέ. Η ραγδαία διάδοση των υπολογιστών οδήγησε και οδηγεί τους κατασκευαστές της πληροφορικής να εξελίσσουν συνεχώς τα προϊόντα τους και να παρουσιάζουν πολύ συχνά νέες συσκευές. Το γεγονός αυτό θέτει πολύ γρήγορα τις συσκευές στο χρονοντούλαπο της ιστορίας της πληροφορικής και μας επιτρέπει να θεωρούμε μουσειακό είδος αντικείμενα που παροπλίζονται πολύ γρήγορα εξαιτίας της ταχύτατης ανάπτυξης της.
Όλες οι παραπάνω διαπιστώσεις γεννήσαν την ιδέα για να συγκεντρωθεί σε έναν χώρο ένα σημαντικό κομμάτι της ιστορίας της Πληροφορικής.
Το Μουσείο αποτελεί ένα προσωπικό μου όραμα – το οποίο στην συνέχεια μοιράστηκα με δικούς μου ανθρώπους και σήμερα είμαστε μια ομάδα. Το ημερολόγιο έγραφε Μάιος 2008.
«Το μουσείο που σου κάνει κλικ», είναι το μότο μας και το Ελληνικό Μουσείο Πληροφορικής αποτελεί τη «χρονομηχανή της Πληροφορικής» στην Ελλάδα.
Βέβαια από το παραπάνω κείμενο εντέχνως έχω αφαιρέσει κάποιες δύσκολες στιγμές και τα restart που χρειάστηκαν να γίνουν. Κάθε φορά που συναντούσαμε κάποιο εμπόδιο το προσπερνούσαμε όπως ο Mario στο γνωστό videogame!
Ποιο ήταν το πρώτο έκθεμα του μουσείου;
Τα αντικείμενα που αποτέλεσαν και τα πρώτα εκθέματα του Μουσείου ήταν κάποιοι παλαιοί υπολογιστές μου και κάποια ακόμα που χωρούσαν σε ένα ντουλάπι του δωματίου. Στο σύνολο τους δεν ήταν ούτε 10 αντικείμενα, σήμερα έπειτα από 13 χρόνια, τα εκθέματα του Ελληνικού Μουσείου Πληροφορικής ξεπερνούν τα 6.000! Έτσι απαντώντας στο ερώτημα, θα πω ότι ως νούμερο 1 έκθεμα στη συλλογή, βρίσκεται ένας δικός μου υπολογιστής. Θα ήθελα όμως να αναφέρω ένα περιστατικό με μια δωρεά δύο υπολογιστών όπου για εμένα προσωπικά αλλά και για το Μουσείο αποτέλεσαν σημαντικό κίνητρο για τη συνέχιση του εγχειρήματος. Το φθινόπωρο του 2009, ένα χρόνο και κάτι μήνες από την ημέρα που είπα ότι ξεκινάω το Μουσείο, επικοινώνησε μαζί μου ένας δωρητής και φίλος σήμερα, ο Νοελ Κουτλής ο οποίος μου είπε ότι μόλις διάβασε για το Μουσείο σκέφθηκε αμέσως να μας δωρίσει τους δύο υπολογιστές που είχε από παιδί. Αυτό που με συγκινεί σε αυτό το περιστατικό που σας περιγράφω εν τάχει, είναι ότι ο κύριος Κουτλής μου είπε ότι μόλις λίγες ημέρες νωρίτερα είχαν εισέλθει στο σπίτι διαρρήκτες και ευτυχώς δεν του είχαν πάρει τους υπολογιστές. Ο κ. Κουτλής θεώρησε ότι αυτό ήταν ένα σημάδι για το ότι οι υπολογιστές τους έπρεπε να «πάνε» στο Μουσείο και πίστευε ότι εγώ τότε – η ομάδα μας σήμερα- θα είμαστε αυτοί που θα ιδρύσουμε το Ελληνικό Μουσείο Πληροφορικής.
Όντας στον χώρο της πληροφορικής κι εσύ ο ίδιος, γνωρίζεις πρόσωπα και φορείς. Υπάρχει στήριξη από την επιχειρηματική κοινότητα της πληροφορικής στο εγχείρημα;
Η αλήθεια είναι πως δύο εταιρείες μας υποστήριξαν όταν βρεθήκαμε στο νέο χώρο μας στο Μοσχάτο. Πέρασαν 10 ολόκληρα χρόνια μέχρι να συμβεί αυτό. Όλα τα προηγούμενα αλλά έως και σήμερα όσο και αν σας ακούγεται βαρύγδουπο, παραμένω ό Μέγας Χορηγός του Μουσείου και δεν εννοώ μόνο χρηματικός αλλά και σε όλα τα υπόλοιπα άυλα επίπεδα υποστήριξης. Σε γενικές γραμμές η επιχειρηματική κοινότητα της πληροφορικής βλέπει με θετικά το εγχείρημα, χωρίς αυτό να μεταφράζεται πάντα σε κάτι χορηγικό, κάτι για το οποίο καταλαβαίνουμε τις αντικειμενικές δυσκολίες που έχουν, ειδικά αυτή εποχή. Προφανώς και οι εταιρείες είναι ευπρόσδεκτες να βοηθήσουν και με την παροχή υπηρεσιών, δεν είναι πάντα αυτοσκοπός τα χρήματα παρότι είναι αυτά που σου πληρώνουν το «ενοίκιο». Σε κάθε περίπτωση θα ήθελα να ευχαριστήσω όσες εταιρείες μας έχουν υποστηρίξει με οποιανδήποτε τρόπο.
Είναι γνωστό ότι κάνετε μια προσπάθεια σε συνεργασία με σχολεία, προκειμένου να φέρετε τους μαθητές σε επαφή με την ιστορία της πληροφορικής. Μίλησε μας για αυτή την δράση.
Από τον Νοέμβριο του 2013 ξεκινήσαμε να ξεναγούμε τους επισκέπτες μαθητές/εκπαιδευτικούς/ιδιώτες – στο Μουσείο σε μια προσπάθεια να τους εμφυσήσουμε γνώσεις για την Πληροφορική, μιας επιστήμης που χρησιμοποιούμε όλοι μας και να τους τονίσουμε την εκτίμηση και τον σεβασμό που πρέπει να έχουν προς την τεχνολογία που προϋπήρχε της σημερινής.
Από τότε έχουμε ξεναγήσει πάνω από 450 σχολεία και με την εμπειρία αυτή συνεχίζουμε θέλουμε το Μουσείο μας να έχει αντίστοιχη και μεγαλύτερη πρόοδο.
Στο χώρο του Μουσείου ο επισκέπτης μπορεί να δει μια πλούσια και σπάνια συλλογή αντικειμένων από τον χώρο της Πληροφορικής. Μια διαδραστική διαδρομή νοσταλγίας στην οποία τα 6.000 εκθέματα μας, «αφηγούνται» τις ιστορίες πίσω από κάθε τεχνολογικό επίτευγμα της Πληροφορικής. Από το ξύλινο πρώτο ποντίκι, τα αποθηκευτικά μέσα σε μέγεθος ψυγείου, έως τους φορητούς υπολογιστές 15 κιλών!
Από την εποχή της δισκέτας, περάσαμε στην εποχή του CD-ROM, μετά στο DVD, στα USB sticks και πλέον βρισκόμαστε στην εποχή του Cloud. Τα εκθέματα του μουσείου εμπλουτίζονται με την πάροδο των ετών και την πρόοδο της τεχνολογίας;
Αυτά που αναφέρετε και ακόμη πιο παλαιά αντικείμενα, για τα σημερινά παιδιά, είναι σαν τους δείχνεις και να τους περιγράφεις την εποχή των δεινοσαύρων. Βεβαίως στο Μουσείο δεχόμαστε κατά περίπτωση και νεότερα εκθέματα διότι τα χρόνια περνούν και μαζί με εμάς μεγαλώνουν και τα εκθέματα. Για την ακρίβεια γίνονται «Μουσειακά». Ως Μουσείο θεωρούμε ότι κάτι αποτελεί έκθεμα όταν ηλικιακά είναι στα 25 χρόνια.
Το μουσείο εδρεύει πλέον εδώ και μερικά χρόνια στο Μοσχάτο. Γιατί επέλεξες αυτή την πόλη;
Υπήρχαν διάφοροι λόγοι που είχαν να κάνουν κατά κύριο λόγο με το χρονικό διάστημα που είχαμε διαθέσιμο για την ανεύρεση νέου χώρου καθώς και την απόσταση από τις παλαιές εγκαταστάσεις μας. Επίσης μας άρεσε η περιοχή και το γεγονός ότι από το Μοσχάτο και τον Ταύρο «περνά» η οδός Πειραιώς που αποτελεί ένα μονοπάτι πολιτισμού.
Ποιες είναι οι δράσεις που κάνετε αυτή την περίοδο;
Μόλις ανοίξαμε έπειτα από τη δεύτερη αναστολή λειτουργίας λόγω της πανδημίας. Έχουμε πολλά σχέδια και ανεξάντλητη όρεξη για να προσφέρουμε νέες δράσεις και εμπειρίες στο κοινό. Όπως θα διαπιστώνεται και εσείς ο κόσμος είναι αρκετά μουδιασμένος και σιγά-σιγά θα μπει στη διαδικασία να επισκέπτεται χώρους πολιτισμού. Σε κάθε περίπτωση εμείς έχουμε προετοιμαστεί ακόμα και για το ενδεχόμενο και νέων περιορισμών στις επισκέψεις ειδικά των σχολείων και για αυτό σύντομα θα προσφέρουμε στα σχολεία της Ελλάδος και όχι μόνο τη δυνατότητα της απομακρυσμένης ξενάγησης. Ελπίζουμε στο εγγύς μέλλον να είναι απαραίτητη κυρίως για τα σχολεία που λόγω μεγάλης χιλιομετρικής αποστάσεις δεν μπορούν να μας επισκεφθούν με φυσικό τρόπο.
Τι να περιμένουμε στο προσεχές μέλλον; Ετοιμάζετε κάτι;
Σήμερα 18 Μαΐου, που είναι η Διεθνής Ημέρα Μουσείων και συμμετέχοντας θα είμαστε ανοιχτά από τις 12:00 – έως 20:00 με ελεύθερη είσοδο για όλους. Επίσης στο προσεχές μέλλον φιλοδοξούμε να επαναφέρουμε μια θεατρική δράση/εκπαιδευτικό πρόγραμμα το όποιο μετέδιδε στο κοινό με θεατρικό τρόπο πληροφορίες για την εξέλιξη της πληροφορικής και τόνιζε τη σημασία των κοινωνικών δικτύων στην εποχή που ζούμε. Υπάρχει επίσης η προοπτική να δημιουργηθεί και ένα πρόγραμμα που θα μετατρέπει το Μουσείο σε escape room.
Θα ήθελες να μας μιλήσεις για τα αγαπημένα σου εκθέματα;
Σωστά το είπατε, τα εκθέματα. Δεν μπορώ να επιλέξω μόνο ένα γιατί το καθένα έχει κάτι το ξεχωριστό. Ένας σκληρός δίσκος 10MB της δεκαετίας του 1960, κομμάτι του οποίου η σύζυγός του δωρητή είχε μετατρέψει σε επιφάνεια τραπεζίου για να πίνουν τον καφέ τους! Έναν υπολογιστή με οθόνη αφής του 1984! Έναν υπολογιστή επίσης της ίδιας χρονιάς με ασύρματο πληκτρολόγιο! Και τέλος, έναν φορητό υπολογιστή του 1995, ο οποίος με ένα μαγικό τρόπο κρύβει το πληκτρολόγιό του όταν κλείνεις την οθόνη. Το λατρεύω διότι πέραν του εντυπωσιακού σχεδιασμού του, ήταν δημιουργία του John Karidis, ενός Έλληνα που έκανε καριέρα στην IBM στην Αμερική.
Συνηθίζουμε να αφήνουμε τους καλεσμένους μας, να κλείνουν την συνέντευξη με όποιον τρόπο θέλουν εκείνοι. Εσύ πώς θα ήθελες να κλείσουμε την σημερινή μας κουβέντα;
Θα ήθελα να κλείσω προτρέποντας όλους και ιδιαιτέρως τις νέες και τους νέους, να κυνηγούν με πάθος τα όνειρά τους. Γνωρίζω και γνωρίζουν ότι δεν φθάνει μόνο να τους πει κάποιος αυτή τη φράση για να τους ενεργοποιήσει, όμως πρέπει να εμπνέονται από ανθρώπους που ξεκίνησαν κάτι από το μηδέν. Και μιας και μιλάμε για την Πληροφορική, κάποιους που ξεκίνησαν από το 0 και το 1. Σε κάθε περίπτωση θα ήθελα να τους αφιερώσω μια αγαπημένη μου φράση που έχει πει ο Τζον Λένον:
«Όταν ήμουν πέντε χρονών, η μητέρα μου μου έλεγε συνέχεια πως η ευτυχία είναι το κλειδί στη ζωή. Όταν πήγα σχολείο με ρώτησαν τι ήθελα να γίνω όταν μεγαλώσω. Έγραψα «ευτυχισμένος». Μου είπαν πως δεν καταλάβαινα την εργασία και τους απάντησα πως εκείνοι δεν καταλάβαιναν τη ζωή».