Συνέντευξη με την ηθοποιό Έφη Χαντζούλη
Μια πολύ όμορφη παρουσία με πολλά ταλέντα, παρουσιάζει την εξαιρετική δουλειά της και μας κινεί το ενδιαφέρον και για τα επόμενα βήματα της! Είναι η ηθοποιός αλλά και ποιήτρια Έφη Χαντζούλη.
Παίζετε σε δύο παραστάσεις αυτό το διάστημα. Θα θέλατε να μας μιλήσετε για αυτές;
Ναι. Παίζω σε μια εξαιρετική κοινωνική κωμωδία στις «Εύθυμες κυράδες του Ουίνδσορ» του Σαίξπηρ σε διασκευή και μετάφραση της Νίκης Τριανταφυλλίδη στο Θέατρο «ΕΜΠΡΟΣ» και στη θεατροποιημένη ποίηση του Σαίξπηρ «Αφροδίτη και Άδωνης και ο βιασμός της Λουκρητίας» στο θέατρο «ΗΧΟΔΡΑΣΗ». Και οι δύο αυτές παραστάσεις είναι σκηνοθετημένες από τη Ζωή Τριανταφυλλίδη. Σαίξπηρ…πολύ Σαίξπηρ.. τον οποίο λατρεύω κι εκτιμώ για τη γραφή του και τη σοφία του.
Μιας και μιλάμε για Σαίξπηρ θα θέλατε να μου πείτε κάποια δικά του αποφθέγματα που σας εκφράζουν ως προσωπικότητα;
Με εκφράζει αυτό που είπε για την αγάπη και τον έρωτα: «Aν αγάπησες και πόνεσες, αγάπα περισσότερο. Αν αγάπησες περισσότερο και πόνεσες περισσότερο, αγάπα ακόμα περισσότερο. Αν αγάπησες ακόμα περισσότερο και πόνεσες ακόμα περισσότερο, αγάπα περισσότερο ώσπου να μην πονάει άλλο». Επίσης στο έργο του «Δυο κύριοι από τη Βερόνα» αναφέρει: «Δεν αγαπούν όσοι δεν δείχνουν την αγάπη τους». Την τελευταία του άποψη τη βρίσκω ολότελα αληθινή. Ο άνδρας ή η γυναίκα που αγαπάει πρέπει να το δείχνει με τις πράξεις του. Να δείχνει το ενδιαφέρον, το νοιάξιμο, τη φροντίδα χωρίς εγωισμό και υπολογισμούς.
Ποιος είναι ο ρόλος σας στις «Εύθυμες κυράδες του Ουίνδσορ»;
Υποδύομαι την Αλίκη Φόρντ μια όμορφη, παντρεμένη γυναίκα με τον κ. Φορντ, αρκετά ευκατάστατη που μένει σε μια μικρή πόλη της Αγγλίας το Windsor μόλις 32 χλμ απόσταση από το Λονδίνο. Εχεί φίλη της την Ρίτα Παίητζ που είναι κι αυτή παντρεμένη και εξίσου καλοβαλμένη γυναίκα. Αυτές οι δύο γυναίκες γίνονται το «θήραμα» του Φάλσταφ ενός ξεπεσμένου αριστοκράτη της περιοχής που τους «πουλάει έρωτα» με απώτερο σκοπό να τις εκμεταλλευτεί οικονομικά. Πιστεύει πως επειδή είναι ζωηρές κι εύθυμες γεμάτες κέφι και ζωντάνια θα ενδώσουν στις ορέξεις του. ΄Όμως αυτές οι Κυράδες εκτός από όμορφες είναι και ηθικές. Αγαπούν τους συζύγους τους και δεν τους απατούν. Αγαπούν τη ζωή αλλά δεν είναι ανήθικες. Ένα γράμμα εντελώς πανομοιότυπο προδίδει τα σχέδια του άπληστου Φάλσταφ που τελικά του δίνουν ένα γενναίο μάθημα ηθικής και μετάνοιας για τις άνομες πράξεις του.
Στην θεατρική παράσταση «Αφροδίτη και Άδωνης και ο βιασμός της Λουκρητίας» ποιο ρόλο υποδύεστε;
Υποδύομαι μια γυναίκα που έζησε στην Αρχαία Ρώμη με τραγικό τέλος, την άδολη, αγνή και όμορφη Λουκρητία τη γυναίκα του Κολατίνου, ενός αξιωματούχου του βασιλιά της Ρώμης του Ταρκύνιου του Υπερήφανου. Ο Κολατίνος είχε στενό του φίλο το γιο του τότε βασιλιά της Ρώμης του Ταρκύνιου του Υπερήφανου τον Σέξτο Ταρκύνιο. Ένα βράδυ, στην πόλη Αρδέα, Ρωμαίοι ευγενείς κατά τη διάρκεια δείπνου και ύστερα από μεθύσι καυχιούνται για τις συζύγους τους που παρέμειναν στη Ρώμη. Ο Κολατίνος μίλησε για τη γυναίκα του τη Λουκρητία επαινώντας τη για τις αρετές της. Ο Σέξτος Ταρκύνιος τον ζήλεψε πολύ για την απαράμιλλη ομορφιά και σεμνότητα της γυναίκας του και το μυαλό του σκέφτηκε ένα σχέδιο για να καταφέρει να την κάνει δική του. Ένα βράδυ την επισκέφθηκε στο σπίτι τους κι εκείνη ανυποψίαστη τον φιλοξένησε με ευγένεια. Κατά τη διάρκεια όμως της νύχτας πήγε κρυφά στο δωμάτιό της για να την κάνει δική του. Εκείνη αντιστάθηκε και αυτός την απείλησε πως αν αρνηθεί θα σκοτώσει μαζί με αυτή κι ένα δούλο της αγκαλιασμένους δήθεν πως εκείνος τη βίασε. Εκείνη τελικά αναγκάζεται να υποκύψει για την τιμή της οικογένειά της.
Η Λουκριτία ήταν ένα πολύ τραγικό πρόσωπο γιατί από όσο γνωρίζω τελικά αυτοκτόνησε.
Πράγματι. Αγαπούσε πάρα πολύ το σύζυγό της και η ιδέα ότι ένας άλλος άντρας την έκανε δική του χωρίς να θέλει γέμισε την ψυχή της από φρίκη και απόγνωση. Πριν αυτοκτονήσει όμως είπε στο σύζυγό της ποιος τη βίασε και ζήτησε από εκείνον να πάρει εκδίκηση για τη μιαρή του πράξη. Ο Κολατίνος μετά την αυτοκτονία της περιφέρει το πτώμα της στη Ρώμη και εξοργίζει το ρωμαϊκο λαό που διώχνει το βασιλιά και την οικογένειά του από τη Ρώμη. Έτσι αυτή η επαίσχυντη πράξη σηματοδοτεί και το τέλος της Βασιλείας στην Αρχαία Ρώμη και την αρχή της Ρωμαϊκής Δημοκρατίας.
Ποια είναι η γνώμη σας για τη ζήλια και μάλιστα μεταξύ ανδρών όπως συνέβη στην περίπτωση του Κολατίνου και του Σέξτου Ταρκύνιου;
Η ζήλια είναι ένα ποταπό συναίσθημα. Τη νιώθουν άτομα που είναι γεμάτα ανασφάλεια και αδυναμία. Πρέπει να καταλάβουμε πως καθένας μας βαδίζει το δικό του μονοπάτι σε αυτή τη ζωή και πρέπει να προσπαθεί για το καλύτερο με την άμιλλα που κρύβει μέσα της ευγένεια γιατί είναι ο ανταγωνισμός με την θετική του πλευρά. Αντίθετα η ζήλεια δείχνει ασχήμια της ψυχής που τη βασανίζει.
Μιλήστε μας για τα μελλοντικά σας σχέδια στο θέατρο.
Θα παίξω στην θεατρική παράσταση «΄Ετσι όπως με θες» του Λουίτζι Πιραντέλλο σε σκηνοθεσία της κ. Μαίρης Βιδάλη όπου και πρωταγωνιστεί στο Θέατρό της στο Νέο Κόσμο «Διαχρόνο» από αρχές του Φλεβάρη του 2025. Σε μία παράσταση θα παίζονται δυο έργα του Πιραντέλλο το «΄Ετσι όπως με θες» και «Ο Άνθρωπος με το λουλούδι στο στόμα» του ίδιου συγγραφέα όπου πρωταγωνιστεί ο κ. Μπάμπης Χατζηδάκης. Πρόκειται για μια πολύ ενδιαφέρουσα παράσταση με ένα εξαιρετικό επιτελείο ηθοποιών. Πρωταγωνιστούν στο έργο «΄Ετσι όπως με θες» : η Μαίρη Βιδάλη, ο Βύρωνας Κολάσης, ο Μπάμπης Χατζηδάκης και η Ελένη Ροδά. Συμπρωταγωνιστούν με αλφαβητική σειρά : Ο Σωτήρης Αντωνίου, ο Κώστας Ζέκος, η Φιλίτσα Καλογεράκου, ο Τάσος Μπλάτζιος, η Αιμιλία Σπαχάι και εγώ η Έφη Χαντζούλη.