ΥΓΕΙΑ | ΔΙΑΤΡΟΦΗ

Η νόσος του Crohn είναι μία πάθηση στην οποία το τοίχωμα ενός ή περισσοτέρων τμημάτων του πεπτικού συστήματος πρήζεται, ερεθίζεται και φουσκώνει. Αυτό  έχει ως αποτέλεσμα την στένωση του πεπτικού σωλήνα σε αυτό το σημείο.

Η νόσος ανήκει στις φλεγμονώδεις νόσους του εντέρου  και μπορεί  να προκαλέσει διάρροια, πόνο στην κοιλιά, και άλλα συμπτώματα από το πεπτικό σύστημα στο οποίο διασπώνται και απορροφώνται οι τροφές. Το πιο σύνηθες σημείο όπου παρουσιάζεται η φλεγμονή είναι ο τελικός ειλεός, αλλά μπορεί και να προσβληθεί μέρος του κόλου ή και όλο, είτε μόνο του είτε μαζί με τον πλαϊνό ειλεό. Είναι άγνωστη η αιτία της. Μερικοί ειδικοί πιστεύουν  ότι η αιτία της  μπορεί να είναι κάποια μόλυνση με ορισμένα βακτηρίδια, όπως στελέχη του μυκοβακτηριδίου. Στα πρώιμα στάδια, η νόσος του Crohn προκαλεί μικρές, διάσπαρτες ρηχές εξελκώσεις και διαβρώσεις στον βλεννογόνο του εντέρου.

Με την πάροδο του χρόνου, αυτές οι εξελκώσεις γίνονται βαθύτερες και μεγαλύτερες και τελικά καταλήγουν σε έλκη, τα οποία προκαλούν σχηματισμό ουλών και βαθμιαία, στένωσης του εντέρου, που μπορεί να φθάσει μέχρι την πλήρη απόφραξη του. Η επιλογή της διαιτητικής  θεραπείας εξαρτάται από πολλούς παράγοντες, όπως τους στόχους της γενικότερης θεραπείας , το σημείο προσβολής της νόσου, την κατάσταση του ασθενούς και την οδό χορήγηση της τροφής .

Η χορήγηση στοιχειακής δίαιτας μπορεί να αποτελέσει τόσο πρωταρχική θεραπεία της νόσου όσο και βοηθητική. Χρειάζεται στενή διαιτητική παρακολούθηση για τον έλεγχο της ανοχής του ασθενούς στο σκεύασμα, την πρόσληψη υγρών και στην συμμόρφωση του ασθενούς στη δίαιτα-θεραπεία. Παρατηρείται μείωση του βάρους, ορθοστατική υπόταση, αίσθημα πείνας καθώς και αίσθημα κόπωσης στα άτομα που πάσχουν από νόσο Crohn. H μετάβαση από την στοιχειακή δίαιτα σε ελεύθερη χρειάζεται προσοχή και επανεισαγωγή τροφών πρέπει να γίνει σταδιακά. Συγκεκριμένα, προτείνεται η αποφυγή γαλακτοκομικών προϊόντων ( γάλα ,γιαούρτι ) ψωμιού και άλλων πηγών γλουτένης καθώς και η αποφυγή κατανάλωσης τροφών πλούσιες σε λιπαρά και φυτικές ίνες. Ο ασθενής, επίσης, θα πρέπει να αποφεύγει την χρήση καρυκευμάτων και την κατανάλωση αλκοόλ. Όλα τα παραπάνω θα πρέπει να εισέρχονται στο καθημερινό διαιτολόγιο σταδιακά, υπό την επίβλεψη διαιτολόγου, σε συγκεκριμένες ποσότητες και σε συγκεκριμένη συχνότητα ώστε να παρατηρηθεί η ανοχή του ασθενούς στις τροφές αυτές.