Οστεοπόρωση …ας την γνωρίσουμε
Αγγελική Παππά
Οστεοπόρωση ορίζεται ως η σκελετική διαταραχή που χαρακτηρίζεται από μειωμένη οστική αντοχή , η οποία προδιαθέτει ένα άτομο σε κάταγμα. ( NIH Consensus Conference 2000) . H οστεοπόρωση σύμφωνα με τις σημερινές απόψεις είναι, όχι μόνο μία ποσοτική διαταραχή του οστού αλλά και ποιοτική μεταβολή , που είναι μπορεί να εκτιμηθεί με μετρήσεις των εμβιομηχανικών ιδοτήτων του οστού.
Η βασική αιτία της νόσου αυτής είναι η δημιουργία ενός μακροχρόνιου αρνητικού ισοζυγίου οστού. Αυτό μπορεί να οφείλεται είτε σε αυξημένη οστεοκλαστική δραστηριότητα και σύγχρονη φυσιολογική οστεοβλαστική δράση, είτε σε φυσιολογική οστεοκλαστική δραστηριότητα αλλά συγχρόνως σε μειωμένη οστεοβλαστική δράση.
Οι περιβαλλοντικοί παράγοντες αλλά και οι γενετικοί έχουν μεγάλη σημασία για την ανάπτυξη του σκελετού . Στους γενετικούς παράγοντες ανήκουν η διατροφή αλλά και η φυσική δραστηριότητα . Το ασβέστιο και η βιταμίνη D είναι οι πρωταγωνιστές όσο αναφορά την διαιτητική αντιμετώπιση. Μια επαρκής παροχή ασβεστίου κατά την ενήλικη ζωή είναι επίσης κρίσιμη για τη μείωση της οστικής απώλειας. Στην Ευρώπη η πρόσληψη αναφοράς για το ασβέστιο είναι 800 mg την ημέρα για τους ενήλικες, αν και οι εθνικές συστάσεις ποικίλουν.
Τα γαλακτοκομικά προϊόντα είναι άφθονες πηγές ασβεστίου, συστήνονται 2-3 μερίδες καθημερινά. Τα ψάρια που καταναλώνονται με τα μαλακά εδώδιμα οστά τους (όπως η μαρίδα, οι σαρδέλες κονσέρβα ή ο σολομός κονσέρβα) παρέχουν επίσης σημαντικές ποσότητες ασβεστίου. Τα όσπρια, τα ολικής άλεσης δημητριακά, οι καρποί και οι σπόροι, τα αποξηραμένα φρούτα και μερικά πράσινα λαχανικά (π.χ. μπρόκολο, διάφορα είδη λάχανου) περιέχουν κάποια ποσότητα ασβεστίου, αν και μερικά από αυτά τα τρόφιμα περιέχουν επίσης ουσίες που δεσμεύουν το ασβέστιο και εμποδίζουν την απορρόφησή του (π.χ. φυτικά οξέα στα ολικής άλεσης δημητριακά και τα όσπρια, οξαλικό οξύ στο σπανάκι). Η βιταμίνη D είναι επίσης σημαντική για την ανάπτυξη και την υγεία των οστών, καθώς απαιτείται για την απορρόφηση του ασβεστίου και το σχηματισμό του οστού. Η έκθεση του δέρματος στον ήλιο βοηθάει στην παραγωγή της βιταμίνης D ( χρειάζονται περίπου 10-15 λεπτά έκθεσης στον ήλιο των χεριών και του προσώπου) .
Μπορούμε όμως να εφοδιαστούμε με βιταμίνη D σε μικρότερες ποσότητες και διατροφικά. Η Ευρωπαϊκή πρόσληψη αναφοράς για τους ενήλικες είναι 5 µg βιταμίνης D ημερησίως, αλλά οι διαιτητικές απαιτήσεις ενός ατόμου ποικίλουν, αναλόγως με διάφορους παράγοντες που επηρεάζουν την παραγωγή της βιταμίνης D. Λίγες μόνο διαιτητικές πηγές είναι πλούσιες σε βιταμίνη D όπως τα λιπαρά ψάρια, τα αβγά, το συκώτι και τα εμπλουτισμένα τρόφιμα. Η φυσική δραστηριότητα και η διατροφή μπορούν να αποτελέσουν προληπτικά μέσα όχι μόνο για την οστεοπόρωση αλλά και για άλλες ασθένειες . Φροντίστε το σώμα σας και θα σας το ανταποδώσει .
- European Food Information Council ( eufic)
- Κλινική διατροφή & διαιτολογία , Αντώνιος Ζαμπέλας , τόμος 2 , Ιατρικές εκδόσεις Π.Χ Πασχαλίδης